برخی افراد هیچ‌وقت چهره‌ها را فراموش نمی‌کنند؛ اکنون دلیلش را می‌دانیم
برخی افراد هیچ‌وقت چهره‌ها را فراموش نمی‌کنند؛ اکنون دلیلش را می‌دانیم
نتیجه جالب بود: وقتی الگوریتم‌ها داده‌های ردیابی چشم ابرشناساگرها را دریافت کردند، در تشخیص اینکه چه چهره‌هایی به هم تعلق دارند دقت بیشتری داشتند، نسبت به زمانی که داده‌ها از افراد عادی جمع‌آوری شده بود. محققان در مقاله خود می‌نویسند: «این یافته‌ها نشان می‌دهد تفاوت فردی در توانایی تشخیص چهره، ممکن است از نخستین مراحل پردازش بینایی و در سطح رمزگذاری شبکیه‌ای آغاز شود.»
به‌گزارش ساینس آلرت، پژوهش حاضر ادامه مطالعات قبلی همین گروه است که نشان داده بود ابرشناساگرها هر چهره را مانند یک پازل می‌بینند: ابتدا چهره را به بخش‌های جدا تقسیم می‌کنند و سپس مغز آن‌ها این بخش‌ها را در قالب یک تصویر ترکیبی پردازش می‌کند. این رویکرد، باور رایج را به چالش می‌کشد که حافظهٔ خوب برای چهره‌ها به معنای نگاه کردن به مرکز چهره و مشاهدهٔ آن به‌صورت واحدی یکپارچه است. مطالعهٔ جدید نشان می‌دهد این افراد نه‌تنها اطلاعات بیشتری از چهره‌ها دریافت می‌کنند، بلکه روی ویژگی‌هایی تمرکز می‌کنند که بیشترین «سرنخ» را ارائه می‌دهند.
مهارت تشخیص چهره‌ها از آغاز فرایند بینایی، یعنی سطح رمزگذاری شبکیه، شکل می‌گیرد و ابرشناساگرها چهره‌ها را شبیه پازلی از اجزای مستقل تفسیر می‌کنند
دان توضیح می‌دهد: «شبیه مفهوم کاریکاتور است؛ وقتی در ویژگی‌های متمایز یک چهره اغراق می‌کنید، تشخیص آن راحت‌تر می‌شود. ابرشناساگرها به‌طور بصری همین کار را می‌کنند: آن‌ها روی ویژگی‌هایی متمرکز می‌شوند که بیشترین نقش را در شناسایی فرد دارند.»
پژوهش جدید می‌تواند به بهبود سامانه‌های تشخیص چهره کمک کند. گرچه محققان می‌گویند فعلاً انسان‌ها همچنان از هوش مصنوعی بهتر عمل می‌کنند، چون در موقعیت‌های اجتماعی از نشانه‌های دیگری نیز استفاده می‌کنیم.
با‌این‌حال، نباید زیادی مغرور شویم. شواهد نشان می‌دهد توانایی استثنایی در به خاطر سپردن چهره‌ها ریشهٔ ژنتیکی قوی دارد. از سوی دیگر، پردازش هویت چهره در رفتار اجتماعی نخستی‌سانان نیز نقش اساسی دارد، بنابراین خاستگاه زیستی این مهارت احتمالاً منحصر‌به‌فرد انسانی نیست.
پژوهش در ژورنال Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences منتشر شده است.
منبع : زومیت
