نیویورک‌تایمز در اکتبر ۱۹۰۳ پرواز را غیرممکن دانست؛ ۶۹ روز بعد برادران رایت تاریخ را تغییر دادند

آیا تا به حال ادعای جسورانه‌ای کرده‌اید که بلافاصله اشتباه بودن آن ثابت شود؟ این اتفاق برای همه ما، حتی بهترین‌ها ممکن است رخ دهد. مایکل فیش، گزارشگر آب‌وهوای بریتانیایی حتی تا چند ساعت پیش از وقوع «توفند عظیم ۱۹۸۷»، وقوع این رویداد باور نداشت.

همچنین، خیلی افراد اطمینان داشتند که کشتی معروف تایتانیک «غرق نشدنی» است. در مثالی کمتر شناخته‌شده‌تر، یکی از بزرگترین روزنامه‌های باسابقه‌ی آمریکا نیز زمانی پیش‌بینی کرده بود که ساخت ماشین پرنده ممکن است یک میلیون تا ۱۰ میلیون سال طول بکشد؛ آن هم فقط ۶۹ روز قبل از آنکه اولین پرواز واقعی بشر انجام شود!

بیایید به سال ۱۹۰۳ برگردیم. آن زمان، یعنی همین یک قرن پیش، هنوز انسان‌ها توفیقی در برخاستن کنترل‌شده از روی زمین به‌دست نیاورده بودند؛ هرچند تلاش‌های زیادی برای رسیدن به این هدف در جریان بود.

آرزوی انسان‌ها برای پرواز به قرن‌ها پیش برمی‌گردد؛ از ۴۰۰ سال قبل از میلاد، زمانی که در چین بادبادک‌ها الهام‌بخش انسان‌ها برای پرواز شدند، تا قرون بعدی که مردم تلاش کردند ماشین‌هایی برای پرواز بسازند. البته بیشتر این تلاش‌ها بی‌نتیجه ماند؛ اما همچنان درس‌های زیادی از این آزمایش‌ها آموخته شد.

در سال ۱۹۰۳، ساموئل پیرپونت لانگلی، پیشگام هوانوردی آمریکایی، دست به طراحی یک هواپیما زد. او با شجاعت تلاش کرد پرنده‌ای بسازد که بتواند در آسمان پرواز کند؛ اما این تلاش با موفقیت همراه نبود. بلافاصله روزنامه‌ها که همیشه در جستجوی اخبار داغ هستند، شروع به انتقاد از این شکست کردند. آن‌ها نوشتند که شکست لانگلی نه‌تنها غیرمنتظره نبود، بلکه به راحتی می‌شد آن را پیش‌بینی کرد.

در مقاله‌ای که ۹ اکتبر ۱۹۰۳ در نیویورک‌تایمز منتشر شد، به‌طور خاص نوشته شد: «چگونه می‌توان انتظار داشت که انسان‌ها بتوانند همان چیزی را که پرندگان در طول میلیون‌ها سال تکامل یافته‌اند، با مواد غیرقابل‌پرواز بسازند؟» نویسنده مقاله حتی پیش‌بینی کرد که شاید تا یک میلیون یا ۱۰ میلیون سال دیگر طول بکشد که بشر بتواند ماشین پرنده‌ای بسازد که واقعاً به پرواز درآید. البته این پیش‌بینی، با واقعیت فاصله زیادی داشت!

فقط دو ماه بعد، در ۱۷ دسامبر ۱۹۰۳، ارویل و ویلبر رایت، تاریخ را به گونه‌ای دیگر نوشتند. آن‌ها در روستای کیتی‌هاک کارولینای شمالی، اولین پرواز موفقیت‌آمیز را با هواپیمایی سنگین‌تر از هوا انجام دادند. این هواپیما به نام «پرنده رایت» معروف شد و برای اولین بار در تاریخ، یک وسیله‌ی انسان‌ساخت به طور کنترل‌شده و پایدار در آسمان پرواز کرد.

پرواز برادران رایت بسیار کوتاه بود؛ اما به نقطه عطفی در تاریخ هوانوردی تبدیل شد. پرواز ۱۲ ثانیه طول کشید و ارتفاع آن به ۱۲ متر رسید که البته شروع بزرگی بود. هواپیمای برادران رایت درمجموع چهار پرواز انجام داد و در نهایت به ارتفاع ۲۶۰ متر رسید. سپس پس از فرود نرم، به‌دلیل تاثیر باد شدید آسیب دید و این واقعه باعث شد نیویورک‌تایمز و دیگر رسانه‌ها به طور ناخودآگاه دوباره وارد میدان شوند. با‌این‌حال، برادران رایت ثابت کردند که گاهی اوقات پیش‌بینی‌های بزرگ و جسورانه می‌توانند کاملاً اشتباه باشند.

البته نیویورک‌تایمز، این روزنامه‌ی معتبر که هنوز هم یکی از غول‌های رسانه‌ای دنیا محسوب می‌شود، به‌خوبی از این اشتباه بزرگ گذشت و همچنان اعتبارش را حفظ کرد. تاریخ هم نشان داده است که از این اشتباه‌ها می‌توان درس‌های بزرگی گرفت. امروزه، حدود یک قرن پس از آن پرواز تاریخی، هواپیماهای مدرن به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی ما تبدیل شده‌اند.