شش عادت روزمره که سلامت مثانه را تهدید می‌کنند

همچنین مطالعات نشان داده است مردانی که هفته‌ای شش تا ده نوشیدنی الکلی مصرف می‌کنند، بیشتر دچار مشکلات ادراری تحتانی می‌شوند. مصرف زیاد الکل احتمال ابتلا به سرطان مثانه را نیز افزایش می‌دهد، هرچند شواهد هنوز قطعی نیست. کاهش مصرف کافئین و الکل می‌تواند به بهبود علائم مثانه و کاهش خطرهای بلندمدت کمک کند.

استعمال دخانیات مهم‌ترین عامل خطر در بروز سرطان مثانه است و حدود نیمی از موارد ابتلا به این بیماری به همین عامل مربوط می‌شود. احتمال ابتلا در افراد سیگاری تا چهار برابر بیشتر از افراد غیرسیگاری است، به‌ویژه در کسانی که از سنین پایین شروع به مصرف کرده یا سال‌ها به‌طور مداوم سیگار، سیگار برگ یا پیپ استعمال کرده‌اند.

مواد شیمیایی موجود در تنباکو وارد جریان خون می‌شوند، توسط کلیه‌ها فیلتر و در ادرار ذخیره می‌گردند. زمانی که ادرار برای مدتی در مثانه باقی می‌ماند، این مواد سرطان‌زا می‌توانند به دیواره مثانه آسیب برسانند.

رعایت نکردن بهداشت فردی می‌تواند موجب ورود باکتری‌ها به مجاری ادراری شود. پاک کردن بدن از سمت عقب به جلو، استفاده از صابون‌های قوی یا بی‌توجهی به شستن دست‌ها، تعادل میکروبی طبیعی بدن را بر هم می‌زند و خطر عفونت ادراری را افزایش می‌دهد.

فعالیت جنسی نیز می‌تواند باکتری‌ها را از ناحیه مقعد یا واژن به دستگاه ادراری منتقل کند. ادرار کردن بلافاصله پس از رابطه جنسی در مردان و زنان می‌تواند به کاهش احتمال عفونت کمک کند.

تغذیه و میزان فعالیت بدنی تأثیر زیادی بر سلامت مثانه دارند. اضافه‌وزن فشار بیشتری بر مثانه وارد می‌کند و احتمال نشت ادرار را افزایش می‌دهد. ورزش منظم با حفظ وزن سالم و پیشگیری از یبوست، از سلامت دستگاه ادراری پشتیبانی می‌کند.

برخی خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها مانند نوشابه‌های گازدار، غذاهای تند، مرکبات و شیرین‌کننده‌های مصنوعی ممکن است دیواره مثانه را تحریک کنند و علائم را در افراد مستعد تشدید کنند. رژیم غذایی سرشار از فیبر، شامل غلات کامل، میوه‌ها و سبزیجات، به سلامت دستگاه گوارش و مثانه کمک می‌کند.

درنهایت باید دانست سلامت مثانه نتیجه عادات روزمره ماست. نوشیدن آب کافی، پرهیز از مواد محرک، رعایت بهداشت فردی و گوش دادن به پیام‌های بدن، می‌تواند از بروز بسیاری از مشکلات ادراری پیشگیری کند. در صورت مشاهده علائمی مانند تکرر ادرار، دشواری در تخلیه، سوزش، درد، بوی غیرعادی، تیرگی ادرار یا وجود خون در ادرار، مراجعه به پزشک ضروری است.