امپراتوری رسانه‌ای یک چهره ناشناس؛ هالیوود در آستانه تحولی بزرگ است

دیوید الیسون، پسر میلیاردر معروف لری الیسون با جاه‌طلبی‌هایی فراتر از نفوذ رسانه‌ای درحال بازطراحی چهره‌ی هالیوود است. او قصد دارد از پارامونت امپراتوری تازه‌ای بسازد؛ اقدامی که می‌تواند ساختار رسانه‌های آمریکا را از ریشه دگرگون کند.

به‌نوشته‌ی بیزنس‌اینسایدر، نخستین نشانه از تغییرات بنیادین دیوید الیسون، انتصاب بری وایس در رأس شبکه‌ی خبری CBS بود؛ اقدام جسورانه‌ای که یکی از قدیمی‌ترین نهادهای خبری آمریکا را در مسیر متفاوتی قرار داد. وایس که پیش‌تر نویسنده‌ی نیویورک تایمز بود، پس‌از جدایی از این رسانه پلتفرم دیجیتالی The Free Press را تأسیس کرد.

الیسون با خرید The Free Press به ارزش حدود ۱۵۰ میلیون دلار و انتصاب وایس به‌عنوان سردبیر CBS News نشان داد فقط وارث ثروت نیست و می‌خواهد نقش رسانه را در عصر جدید بازتغریف کند. گزارش‌هایی از علاقه‌ی خانواده‌ی الیسون به خرید شرکت Warner Bros. Discovery (مالک CNN و استودیوهای بزرگ سینما) نیز منتشر شده است که در صورت تحقق می‌تواند چیدمان قدرت در هالیوود را کاملاً تغییر دهد.

الیسون با حمایت مالی پدرش و استراتژی «سریع حرکت کن و همه‌چیز را تغییر بده» در پی ساخت رسانه‌ای غول‌پیکر است. او با جذب مدیران برجسته از نتفلیکس، خرید حق پخش UFC به ارزش ۷ میلیارد دلار و همکاری با سازندگان سریال Stranger Things، نشان داد به‌دنبال احیای دوران طلایی پارامونت است. بااین حال، هم‌زمان طرح کاهش ۲ میلیارد دلار از هزینه‌ها و احتمال اخراج هزاران کارمند، نگرانی‌هایی در میان کارکنان ایجاد کرده است.

ناظران می‌گویند در صورت ادغام احتمالی پارامونت با WBD، با شکل‌گیری یک مگااستودیو روبه‌رو خواهیم شد که شاید به سلطه‌ی تازه‌ای در صنعت سرگرمی منجر شود، اما بهای آن کوچک‌تر شدن بازار کار و کاهش تولید مستقل خواهد بود. از سوی دیگر، علاقه‌ی الیسون به فناوری و استفاده از هوش مصنوعی در تولید محتوا، او را به چهره‌ی متفاوتی در میان مدیران سنتی هالیوود تبدیل کرده است.

درحالی که برخی از منتقدان، تمرکز قدرت رسانه‌ای در دست میلیاردرها را تهدیدی برای تنوع و استقلال رسانه‌ها می‌دانند، واقعیت این است که هالیوود سنتی دیگر تاب رقابت با عصر استریم و شبکه‌های اجتماعی را ندارد. الیسون شاید آخرین کسی باشد که می‌تواند با ترکیب سرمایه، فناوری و جاه‌طلبی، این صنعت را از فروپاشی نجات دهد یا برعکس، نقطه‌ی پایان آن باشد.