یک سمندر سفید ۷ سال زیر نظر دانشمندان بود و حتی یک میلی‌متر از جایش تکان نخورد

زندگی در تاریکی مطلق برای بیشتر عمر باعث شده است که سمندرهای سفید به مرور زمان بینایی خود را از دست بدهند. چشم‌های آن‌ها به‌طور کامل رشد نکرده است و زیر پوست پنهان شده‌اند؛ به‌طوری‌که عملا نابینا هستند. سمندرها برای جبران این ضعف، دارای گیرنده‌های شیمیایی بسیار حساسی هستند که به آن‌ها امکان می‌دهد حتی ذرات بسیار کوچک مواد آلی در آب را شناسایی کنند و به این ترتیب طعمه‌هایی مانند لارو حشرات، میگو، حشرات و حلزون‌های کوچک را پیدا کنند.

سه پژوهشگر از دانشگاه اوتووش لوراند مجارستان و انجمن تحقیقات دوون  کارست بریتانیا، در فاصله‌ی سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸، تعداد ۲۶ سمندر سفید را که در غار پرآبی در منطقه گوریتسا در بوسنی و هرزگوین زندگی می‌کردند، علامت‌گذاری کردند و زیر نظر گرفتند.

پژوهشگران از بی‌حرکتی سمندرهای سفید شگفت‌زده شدند. طبق گزارشی که سال ۲۰۲۰ در مجله‌ی Zoology منتشر شد، سمندرهای سفید به‌طور متوسط حدود ۵ متر در سال حرکت می‌کردند، اما بعضی از آن‌ها طی چند سال حتی چند متر هم جابه‌جا نشدند. در موردی غیرمنتظره، پژوهشگران سمندر سفیدی را یافتند که در طول ۲۵۶۹ روز  یعنی هفت سال کامل از جایش تکان نخورد.

بی‌تحرکی طولانی‌مدت سمندرهای سفید به‌طور واضح با مشاهدات در محیط‌های آزمایشگاهی که بخش اعظم دانش علمی ما درباره این گونه از آنجا به دست آمده است، تفاوت دارد. آن‌ها در اسارت، معمولا حرکت می‌کنند، پنهان می‌شوند و حتی رفتارهای اجتماعی از خود نشان می‌دهند. اما به‌نظر می‌رسد در طبیعت، این ساکنان غار سبک زندگی بسیار آرام‌تر و تقریبا بدون حرکت را ترجیح می‌دهند.

پژوهشگران فرض می‌کنند رفتار کم‌تحرک سمندرها با سبک زندگی مبتنی‌بر صرفه‌جویی در مصرف انرژی این گونه مرتبط است. سمندر سفید عمر طولانی دارد (تا حدود ۱۰۰ سال)، به ندرت تولیدمثل می‌کند (تقریبا هر ۱۲٫۵ سال یک‌بار) و می‌تواند با غذای بسیار کم زنده بماند. بنابراین، نیازی به عجله‌کردن و هدردادن انرژی گران‌بهای خود ندارد.

توجه به این نکته ضروری است که ممکن است سمندرهای سفید مورد مطالعه نماینده کاملی از کل گونه نباشند و رفتار کم‌تحرک و سبک زندگی آن‌ها ممکن است در همه سمندرهای سفید مشاهده نشود. گرچه جمعیت مورد مطالعه سالم به‌نظر می‌رسید، تجزیه‌وتحلیل سمندرهای غار نشان داد که آن‌ها تقریبا فاقد تنوع ژنتیکی هستند و رفتار کم‌تحرکشان ممکن است مختص جمعیت خودشان باشد.

با‌این‌حال، پژوهش دانشمندان به‌وضوح نشان می‌دهد وقتی موجودات را در محیط طبیعی و واقعی خودشان بررسی کنیم، می‌توانیم اطلاعات و شناخت بسیار دقیق‌تر و کامل‌تری از آن‌ها به دست بیاوریم.