بازنویسی تاریخ با هوش مصنوعی؛ طومارهای دریای مرده قدیمیتر از برآوردهای قبلی هستند

بازنویسی تاریخ با هوش مصنوعی؛ طومارهای دریای مرده قدیمیتر از برآوردهای قبلی هستند
پوپویچ و همکارانش میخواستند روشهای جدید تحلیل با هوش مصنوعی را برای تعیین قدمت طومارهای دریای مرده به کار ببرند. آنها امیدوار بودند با این کار بتوانند درباره کسانی که این نسخهها را نوشتهاند، اطلاعات بیشتری به دست بیاورند. این افراد حدود ۲۵۰۰ تا ۱۸۰۰ سال پیش، یعنی بین قرن چهارم قبل از میلاد تا قرن دوم میلادی، اطراف شهر اورشلیم زندگی میکردند. در آن دوران این منطقه مملو از ناآرامی بود.
در سال ۳۳۲ قبل از میلاد، اسکندر کبیر اورشلیم را به کنترل خود درآورد و حکومت بدون دینی برقرار کرد. کمتر از ۲۰۰ سال بعد، در سال ۱۶۰ قبل از میلاد، حکومتی که بعد از فتح اسکندر به جا مانده بود (حکومت یونانی) با شورشی معروف به مکابی روبهرو شد. دو قرن بعد، در سال ۷۰ میلادی، ارتش روم شهر اورشلیم را محاصره و معبد یهودیان را برای دومین بار تخریب کرد.
درو لانگکر، همکار پژوهشی دانشکده الهیات دانشگاه دوک میگوید ازآنجایی که هیچیک از نسخههای خطی تاریخ دقیق ندارند، پژوهشگران مجبورند حدس بزنند و جای تاریخهای گمشده را پر کنند. به همین دلیل، آنها روایتی کلی میسازند که نشان میدهد سبک خط و نوشتهها چگونه ممکن است در طول زمان تغییر کرده باشد.
براساس تجزیهوتحلیلهای پالئوگرافی (خطشناسی) گذشته از طومارهای دریای مرده، سبکهای خاص نگارشی بسیاری از قطعات به دورههای مختلفی از این تاریخ سیاسی پرآشوب نسبت داده شدهاند. بنا بر گمانهزنیها، خط حشمونی که در برخی از قطعات آرامی به کار رفته، از نام سلسله یهودی حشمونیان برگرفته شده و حدود سال ۱۰۰ پیش از میلاد تا اوایل قرن نخست میلادی مورد استفاده بوده است. درمقابل، خط عبری دیگری معروف به هرودی تا زمان حکومت هیرود، فرمانروای رومی که در دوران تولد عیسی مسیح بر یهودیه سلطنت میکرد، به شکل استاندارد و رایج درآمده بود.
مدل هوش مصنوعی خنوخ نظر متفاوتی دارد. پژوهش جدید نشان میدهد گذار از خط حشمونی به هرودی پیچیدهتر از آن چیزی است که قبلا تصور میشد، چراکه نمونههایی از خط هرودی پیدا شدهاند که تا ۵۰ سال پیش از پادشاه هیرود وجود داشتهاند.
تکنیکهای نوین هوش مصنوعی نباید تنها ابزاری باشند که برای درک نوشتار نسخههای خطی باستانی از آنها استفاده میشود
گرچه مدل خنوخ ضمن ارائه دیدگاهی تازه، بهویژه با ارائه تاریخهای جدید برای طومار 4Q114 که شامل سه فصل از کتاب دانیال است، اعتبار روشهای سنتی پالئوگرافی را نیز تأیید میکند.
متخصصان پالئوگرافی تاریخ نگارش طومار 4Q114 را حدود سال ۱۶۵ پیش از میلاد تعیین کرده بودند، زیرا این طومار رویدادهایی را شرح میدهد که به قیام مکابی و به ویژه توهین به معبد اورشلیم مربوط میشود. مدل خنوخ نیز بازه زمانی بین سالهای ۲۳۰ تا ۱۶۰ پیش از میلاد را پیشبینی کرده است که در چارچوب تخمینهای پالئوگرافی قرار دارد.
پژوهشگرانی که در پژوهش حاضر مشارکتی نداشتهاند، میگویند چه تحلیل طومار توسط انسان انجام شود و چه با هوش مصنوعی، شناسایی دقیق تاریخ یک سند تنها براساس دستخط محدودیت دارد.
لانگکر معتقد است پالئوگرافی، مخصوصا زمانی که دادههای کافی و با برچسبهای دقیق در دسترس نباشد، برای تاریخگذاریِ خیلی دقیق مناسب نیست. کریستوفر رولستون، دانشمند متخصص درزمینهی خطوط باستانی از دانشگاه جورج واشنگتن، بر این موضوع تاکید میکند که تکنیکهای نوین هوش مصنوعی مانند خنوخ میتوانند ابزارهای مفیدی باشند، اما هرگز نباید تنها ابزارهایی باشند که پژوهشگر برای درک نوشتار نسخههای خطی از آنها استفاده میکند. او میگوید دستخط انسان، بهدلیل داشتن ویژگیها و تفاوتهای فردی، امری بسیار انسانی و شخصی است که نمیتوان به سادگی آن را توسط ماشینها و هوش مصنوعی فهمید یا تفسیر کرد.
منبع : زومیت