مرگ زودهنگام آتنا؛ ماه‌نشین بدشانس اینتوئتیو ماشینز دراثر واژگونی روی ماه از کار افتاد

آتنا روز پنجشنبه روی کوهی با قله‌ی مسطح به نام «مانس موتون» در فاصله‌ی تقریباً ۱۶۰ کیلومتری از قطب جنوب ماه فرود آمد. با نشستن آتنا در این مکان، جنوبی‌ترین فرود قمری یک فضاپیمای قمری رقم خورد. بااین‌حال، بلافاصله پس از فرود، مشخص بود که فضاپیما طبق انتظار کار نمی‌کند.

استیو آلتموس، مدیرعامل اینتوئتیو ماشینز در کنفرانس خبری پس از فرود، با نگاه مثبت به مشکلات پیش‌آمده نگاه کرد. او گفت: «هر زمان که یک فضاپیما را به فلوریدا ارسال کنید و یک هفته بعد آن را روی ماه قرار دهید، از نظر من به موفقیت رسیده‌اید.» اما به نظر می‌آید که سرمایه‌گذاران با نگاه آلتموس موافق نیستند. ارزش سهام اینتوئتیو ماشینز که یک شرکت سهامی عام است، روز پنجشنبه ۲۰ درصد سقوط کرد.

مرگ سریع آتنا پرسش‌هایی را در مورد درستی راهبرد ناسا در اتکا به بخش خصوصی مطرح می‌کند. از بین چهار ماموریت برنامه CLPS که تاکنون پرتاب شده‌اند، فقط بلو گوست ظاهراً به موفقیت کامل دست یافته است. دو ماه‌نشین پرتاب‌شده توسط اینتوئتیو ماشینز هردو با وجود فرود نرم، روی سطح ماه واژگون شدند و نتوانستند به اغلب اهداف علمی خود دست یابند. ماه‌نشین چهارم از شرکت استروباتیک، دراثر نقص در پیشرانه که بلافاصله پس از پرتاب رخ داد، اصلاً نتوانست از مدار زمین خارج شود.

ازکارافتادن آتنا به‌معنی از دست‌رفتن محموله‌های داخل آن نیز است. به‌عنوان مثال، نوکیا به‌وسیله‌ی یک ماه‌نورد که قصد داشت آنتن تلفن همراه را در فواصل مختلف از آتنا قرار دهد، درصدد انجام اولین آزمایش‌ها برای استقرار شبکه همراه نسل چهارم در ماه بود. این شرکت در بیانیه‌ای اعلام کرد که سامانه‌ی آن‌ها پس از فرود با موفقیت روشن و تقریباً ۲۵ دقیقه کار کرد. اما «متاسفانه، نوکیا دراثر عواملی که خارج از کنترل شرکت بود و به افت دمای شدید در ماژول‌های دستگاه منجر شد، نتوانست اولین تماس تلفن همراه در ماه را انجام دهد.»

با وجود شکست اخیر، ناسا همچنان متعهد است که در همکاری با اینتوئتیو ماشینز دو ماموریت قمری دیگر در آینده نزدیک انجام دهد. ماموریت IM-3 برای سال ۲۰۲۶ و IM-4‌ برای سال ۲۰۲۷ برنامه‌ریزی شده است.