قدیمی‌ترین الفبای جهان در سوریه کشف شد

پژوهشگران ممکن است قدیمی‌ترین نمونه‌ی شناخته‌شده از نوشتار الفبایی در دنیا را رمزگشایی کرده باشند. این نوشته که احتمالاً یک پلاک هدیه است، نزدیک به ۴۵۰۰ سال قدمت دارد.

استوانه‌ی سفالی کوچک از جنس گل رس که در مقبره‌ای در شمال سوریه کشف شده، کلمه‌ی «سیلانو» را در بردارد که ممکن است یک اسم باشد. این مقبره شامل شش اسکلت است و در محوطه‌ی باستانی «تل ام‌المره» میان حلب و رود فرات، قرار دارد. گلن شوارتز، باستان‌شناس در دانشگاه جانز هاپکینز، این استوانه و سه استوانه‌ی مشابه دیگر را در این محوطه کشف کرده است.

حروف الفبا با تجزیه‌ی کلمات به حروف منفرد مصوت و صامت، یادگیری را ساده‌تر کرده‌اند. همچنین، الفبا معمولاً تعداد کمی بین ۲۰ تا ۴۰ حرف دارد. در مقابل، سیستم‌های نوشتاری پیشین، مانند هیروگلیف مصری و خط میخی بین‌النهرینی، از صدها نماد برای نمایش کلمات یا هجاها استفاده می‌کردند.

شوارتز به ساینتیفیک‌امریکن می‌گوید: «این کشف، دیدگاه ما درباره‌ی چگونگی پیدایش الفبا را به‌طور کلی تغییر می‌دهد.» استوانه‌های کشف‌شده سوراخ‌های کوچکی دارند که احتمالاً برای عبور نخ و استفاده به عنوان پلاک طراحی شده بودند. او حدس می‌زند که «سیلانو» ممکن است نام فرستنده یا گیرنده‌ی کالاهایی باشد که همراه مردگان در مقبره گذاشته شده‌اند. این کالاها، ساکنان مقبره را در زندگی پس از مرگ همراهی می‌کردند. مقبره احتمالاً به خانواده‌ای ثروتمند و قدرتمند در شهر تعلق داشت.

استوانه‌ها در سال ۲۰۰۴ کشف شدند و تاریخ‌گذاری رادیوکربنی نشان داد که قدمت گل رس استوانه‌ها به زمانی حدود ۲۴۰۰ سال پیش از میلاد بازمی‌گردند. شوارتز یافته‌های خود را در سال ۲۰۲۱ در مجله‌ی ایتالیایی Pasiphae منتشر کرد، اما به دلیل احتیاط بیش‌از‌حد در تفسیر حکاکی‌ها به عنوان حروف الفبا، توجه چندانی به آن نشد. او می گوید: «احتمالاً خیلی ترسو و خجالتی بودم.»