پس‌ از گذشت ۵۵ سال از انتشار اولین بازی شبیه‌ساز فرود آپولو ۱۱، یعنی Lunar Landing، سرانجام باگی در کد آن پیدا شد. دانش‌آموز دبیرستانی بااستعدادی به نام جیم استورر، فقط چند ماه پس‌ از واقعه‌ی تاریخی ۱۹۶۹، برنامه‌نویسی Lunar Landing را به‌پایان رساند و تا سال ۱۹۷۳ به محبوب‌ترین بازی کامپیوتری آن زمان تبدیل شد.

بازی Lunar Landing ازنظر فنی در ژانر ماجراجویی متنی قرار می‌گیرد و در دوره‌ای ساخته شد که حتی تصور داشتن کامپیوتر شخصی در هر خانه‌‌ای، به‌اندازه‌ی رؤیای سفر به ماه دور از ذهن به‌نظر می‌رسید.

جیم استورر، سازنده‌ی بازی Lunar Landing، بعدها موفق شد چندین اختراع در‌زمینه‌ی کامپیوتر ثبت و مدرک دکتری در رشته‌ی علوم کامپیوتر از دانشگاه پرینستون اخذ کند. او درنهایت به استادی دانشگاه براندیس رسید و همچنان در آنجا مشغول به کار است.

مارتین سی. مارتین، کاشف باگ بازی Lunar Landing از استورر درباره‌ی نحوه‌ی رسیدن به چنین دستاوردی در جوانی و با امکانات محدود آن زمان سؤال کرد که استورر پاسخ داد: «در آن زمان در حسابان مهارت داشتم و با مفاهیمی مثل سری تیلور آشنا بودم. همچنین، به‌یاد دارم پدرم که فیزیک‌دان بود، در استخراج معادلات برای ساده‌سازی معادله‌ی کلاسیک راکت به من کمک کرد.»

کد جیم برای بازی Lunar Landing تقریباً بی‌نقص بود؛ اما عدد ۲ را در مخرج ریشه‌ی دوم جا انداخته بود که به حذف دستورالعمل تقسیم بر ۲ منجر شد. مارتین حدس می‌زند به‌احتمال زیاد کد بازی با مداد و کاغذ نوشته شده است و به‌دلیل باگ مذکور، زمان به‌طور مداوم و البته به مقدار ناچیزی، کم در نظر گرفته شود.

با رفع باگ Liunar Landing، استراتژی بهینه‌ی بازی که در بازی‌های فضایی مدرن‌تر مثل Kerbal Space Program با عنوان Suicide Burn شناخته می‌شود، به فرود عالی با سرعت ۲٫۶۷ کیلومتربرساعت منجر می‌شود. فرود عالی سرعتی کمتر از ۱٫۶ کیلومتربرساعت دارد. درواقع، این باگ به فرود با سرعت ۵٫۶۳ کیلومتر‌بر‌ساعت منجر می‌شود؛ البته همچنان پذیرفتنی است.

فراموش نکنید بازی Liunar Landing با وجود باگ، عملکرد عالی داشت و به موفقیت بزرگی تبدیل شد. کشف ایرادی جزئی بعد از گذشت ۵۵ سال نشان‌دهنده‌ی کیفیت چشمگیر این بازی است.