شرکت رابط مغز و کامپیوتر پرسیژن نوراساینس (Precision Neuroscience) می‌گوید رکورد جدید جهانی تعداد الکترودهای گیرنده‌ی اطلاعات از نورون‌های مغز یک انسان زنده را با تعداد ۴۰۹۶، ثبت کرده است. رکورد قبلی این الکترودها در سال گذشته، ۲۰۴۸ عدد بود. این الکترودها ابزارهایی هستند که برای ثبت فعالیت الکتریکی نورون‌ها در مغز کاشته می‌شوند.
تجمع زیاد الکترودها به دانشمندان عصب‌پژوه امکان می‌دهد تا فعالیت نورون‌ها را با وضوح بی‌سابقه‌ای ثبت کنند تا بدین وسیله بتوانند درنهایت نحوه‌ی تبدیل افکار به اعمال مورد نظر را رمزگشایی کنند.
اولین هدف استفاده از رابط مغز و کامپیوتر (BCI) شرکت پرسیژن، مانند بسیاری از رقبایش، بازگرداندن گفتار و حرکت در بیماران، به ویژه کسانی است که دچار سکته مغزی یا آسیب نخاعی شده‌اند. اما پرسیژن به دلیل جدایی از نورالینک، یکی از برجسته‌ترین شرکت‌های فعال در زمینه‌ی رابط مغز و کامپیوتر (BCI) که به ایلان ماسک تعلق دارد، از رقبای خود متمایز است.
موسس پرسیژن نوراساینس، نورالینک را به‌خاطر نگرانی در مورد تهاجمی بودن آن ترک کرده است.
شرکت پرسیژن توسط بن راپوپورت، جراح مغز و اعصاب و مهندس، که در سال ۲۰۱۶ از بنیانگذاران نورالینک بود، تأسیس شد. راپوپورت نورالینک را ترک کرد و در سال ۲۰۲۱ پرسیژن را با سه همکارش، که دو نفر از آن‌ها نیز با نورالینک همکاری کرده بودند، راه‌اندازی کرد. راپوپورت گفته بود نورالینک را به دلیل نگرانی‌های ایمنی در مورد تهاجمی‌تر بودن رابط این شرکت ترک کرده است.
راپوپورت گفت: «برای آوردن رابط‌های عصبی از دنیای علم به دنیای پزشکی، ایمنی بسیار مهم است. ایمنی در یک دستگاه پزشکی، اغلب به معنی حداقل تهاجمی‌بودن است.» راپوپورت خاطرنشان کرد که در روزهای اولیه‌ی توسعه‌ی BCI، از جمله استفاده از آرایه‌ی یوتا (Utah array) تصور می‌شد برای استخراج داده‌های غنی، باید با الکترودهای سوزنی‌شکل کوچک به مغز نفوذ کرد. او گفت: «اشکال آن‌ها این است وقتی وارد مغز می‌شوند، به آن مقداری آسیب وارد می‌کنند. من احساس کردم که استخراج داده‌های غنی از مغز بدون آسیب‌رساندن به آن امکان‌پذیر است.» او گفت پرسیژن با همین فلسفه و درنظرگرفتن حداقل تهاجم، انطباق‌پذیری و ایمنی ساخته شده است.
رابط مغز و کامپیوتر نورالینک ۱٬۰۲۴ الکترود در ۶۴ سیم نازک‌تر از مو دارد که توسط یک ربات جراح در مغز کاشته می‌شود. در اولین بیمار که ایمپلنت را دریافت کرد، سیم‌ها از سه تا پنج میلی‌متر داخل بافت مغز قرار گرفتند. در هفته‌های پس از جراحی، ۸۵ درصد از این سیم‌ها از مغز بیمار خارج و برخی از الکترودها به دلیل تغییر مکان خاموش شدند. گزارش شده نورالینک می‌خواهد سیم‌ها را در عمق هشت میلیمتری برای بیمار دوم جایگذاری کند. آرایه‌ی یوتا، فقط تا عمق ۱٫۵ میلیمتری در مغز بیمار فرو می‌رود.
رابط مغز و کامپیوتر شرکت پرسیژن اصلا در مغز نفوذ نمی‌کند و روی آن قرار می‌گیرد. این دستگاه به نام Layer 7 Cortical حاوی حداقل یک لایه‌ی نازک زرد است که گفته می‌شود با ضخامت یک پنجم موی انسان حاوی ۱٬۰۲۴ الکترود است که با یک الگوی مشبک روی آن قرار دارند. این رابط مغز و کامپیوتر ماژولار است و امکان اضافه‌کردن چندین لایه به هر دستگاه را فراهم می‌کند.
به گفته‌ی پرسیژن، لایه‌ها را می‌توان با یک جراحی کم‌تهاجمی که شامل ایجاد شکافی نازک در جمجمه است، در مغز جاگذاری کرد. سپس لایه با سطح مغز منطبق می‌شود. واحد پردازشی که داده‌ها را از الکترودها جمع‌آوری می‌کند طوری طراحی شده که بین جمجمه و پوست سر قرار می‌گیرد. اگر نیاز به برداشتن ایمپلنت باشد، این لایه طوری طراحی شده که بدون ایجاد آسیب از مغز خارج می‌شود.
هنگامی که مغز اطلاعات را پردازش یا اقدامی را آغاز می‌کند، سیگنال‌های الکتریکی تولید می‌کند. دستگاه شرکت پرسیژن این سیگنال‌ها را در مقیاس میکرونی ثبت می‌کند و نمایی از فعالیت مغز ارائه می‌دهد.
در ماه آوریل، یک تیم جراحی مغز و اعصاب از بیمارستان ماونت ساینای نیویورک، یکی از دستگاه‌های پرسیژن چهار لایه حاوی ۴٬۰۹۶ الکترود را روی مغز یک بیمار که تحت عمل جراحی برای برداشتن تومور خوش‌خیم مغز بود، قرار داد. زمانی که بیمار با جمجمه‌ی باز در خواب بود، محققان پرسیژن موفق به ثبت فعالیت عصبی دقیق از ناحیه‌ی تقریباً هشت سانتی‌متر مربعی از مغز با استفاده از دستگاه چهار آرایه الکترودی خود شدند.
راپوپورت در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «این رکورد گامی مهم به سوی عصر جدید است. توانایی کسب اطلاعات قشری در این بزرگی و مقیاس به ما امکان می‌دهد مغز را به روشی بسیار عمیق‌تر درک کنیم.»
طبق گزارش CNBC که برای جراحی که در نیویورک حضور داشت، پرسیژن در آزمایش اخیر برای چهاردهمین بار دستگاه خود را روی مغز انسان قرار داد. این شرکت می‌گوید انتظار دارد اولین دستگاه خود را در سال ۲۰۲۵ روانه‌ی بازار کند.
منبع : زومیت
