از طرف دیگر، گربه‌ها اغلب با انسان‌ها نیز مانند دیگر دوستان گربه‌سان خودشان رفتار می‌کنند و در مقابل ما نیز از حرکاتی مانند لیسیدن یا مالیدن خودشان به ما، استفاده می‌کنند. به نوعی، تفاوتی میان ما و دوستان گربه‌سانشان قائل نمی‌شوند. گربه‌ها، ممکن است لزوماً ندانند که ما از گونه‌ی متفاوتی هستیم، یا به سادگی، فقط برایشان مهم نیست.

گربه، تشابه در روش ابراز محبتش به دوستان گربه‌ای و انسانی را به روش‌های بسیاری نشان می‌دهد. برای مثال، گربه‌ها برای ما هم خرخر می‌کنند و بیسکوییت درست می‌کنند، در‌حالی که این رفتارها برای آن‌ها، یادآور روزهای اول زندگی و مادرانشان است. گربه‌ها برای ما هم طعمه می‌آورند یا با ما بازی می‌کنند، به همان شکلی که با بچه گربه‌های خودشان بازی می‌کنند. محققان می‌گویند این رفتارها نه از شناخت اشتباهی هویت انسان، بلکه از محبت و وابستگی گربه به انسان سرچشمه می‌گیرد.

مطالعات محدود در زمینه‌ی گربه‌ها، نشان می‌دهد که گربه‌ها در درک احساسات و عواطف انسانی، به خوبی سگ‌ها نیستند. برخلاف سگ‌ها، گربه‌ها نمی‌توانند حالت‌های مختلف چهره‌ی انسان‌ها را از هم تشخیص دهند و به ویژگی‌های بیانگر احساسات در صورت، واکنش نشان نمی‌دهند.

با این حال، برخی مطالعات نشان می‌دهد که گربه‌ها ممکن است از توانایی درک حالات چهره‌ی ما نیز برخوردار باشند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ نشان داد که گربه‌ها می‌توانند برای به‌دست‌آوردن اطلاعات، رد نگاه انسان را دنبال کنند. مطالعاتی نیز وجود دارند که نشان می‌دهند گربه‌ها، از توانایی شناختی تشخیص عواطف انسانی (اندوه، عصبانیت و شادی) که به صورت شنیداری و دیداری بیان می‌شود، برخوردار هستند.

در واقع، وقتی که ما از نظر احساسی متفاوت از همیشه هستیم، گربه‌ها کنجکاو می‌شوند و سعی می‌کنند تا بفهمند که چه اتفاقی در حال وقوع است.

گربه‌ها همچنین می‌توانند با ما تماس چشمی برقرار کنند، شاید دیده باشید که گاهی آهسته پلک می‌زنند. پلک‌زدن، یکی از روش‌های نمادین گربه‌ها برای ابراز محبت است. مطالعاتی که در زمینه‌ی حل مسائل انجام شده‌اند، نشان می‌دهند که سگ‌ها در هر موقعیتی به دنبال کمک از انسان خود خواهند بود، در حالی که بیشتر گربه‌ها سعی می‌کنند تا شخصاً مشکلاتشان را حل کنند. گربه‌ها، اغلب با انسان تماس چشمی برقرار می‌کنند تا با استفاده از تاکتیکی که محققان آن را «ارجاع اجتماعی» می‌نامند، محیط اطراف خود را درک کنند.

گربه‌ها در مواجهه با موقعیت یا اشیای جدید، به انسان‌های خودشان نگاه می‌کنند؛ همان‌طور که ما به اتفاقی غیرمنتظره نگاه می‌کنیم. این نشان می‌دهد که گربه‌ها می‌توانند نگاه ما را درک کنند و زبان بدن ما را بخوانند. آن‌ها ممکن است چهره‌ی ما را تشخیص ندهند، اما می‌توانند ما را از زبان بدن، صدا و سایر رفتارهایمان بشناسند.

متخصصان می‌گویند برخی مردم به اشتباه فکر می‌کنند که گربه‌ها نمی‌توانند احساسات انسانی را درک کنند و دلیلش وجود تصورات کلیشه‌ای درباره‌ی انزوا یا بی‌توجهی گربه‌ها است. بسیاری از برداشت‌ها و تفسیرهای رایج از رفتار گربه‌ها، نه بر اساس واقعیت رفتار گربه‌ها، بلکه از باورهای غلط و افسانه‌های ریشه‌دار منشأ می‌گیرد.

تفسیرهای نادرست بسیاری از زبان بدن گربه‌ها نیز موجود است، بنابراین ما باید نشانه‌های گربه را با توجه به موقعیت بسنجیم. اگر گربه در موقعیت استرس‌زایی قرار دارد، حتی خرخر‌کردن هم ممکن است معنای متفاوتی داشته باشد. در نتیجه، بهترین راه برای درک ذهن گربه‌ها و بهبود ارتباط گربه و انسان، این است که در ابتدا به رفتارهای آن‌ها و سپس، به رفتارهای خودمان توجه کنیم.

به‌نقل‌از جان گری، در نهایت گربه‌ها، گربه و انسان‌ها، انسان هستند. ما نمی‌توانیم گربه باشیم. اما باید این سؤال برای ما پیش بیاید که آیا می‌توانیم چیزی از آن‌ها یاد بگیریم که برای ما مفید باشد؟ البته که می‌توانیم. با مشاهده‌ی موجودی که بسیار متفاوت است و در کنار ما زندگی می‌کند، می‌توانیم عادات آسیب‌زایی را که با انسان‌بودن همراه است، از بین ببریم. عاداتی مانند نگرانی برای آینده و زندگی‌نکردن در زمان حال را از بین ببریم و از خودمان راضی باشیم. در پایان، مسئولیت این دوستان کوچک بی‌آزار، چه در خانه و چه در خیابان‌ها، بر عهده‌ی ما است. با آن‌ها مهربان باشیم.