گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس؛ آیا با قطعی اینترنت خداحافظی می‌کنیم؟
گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس؛ آیا با قطعی اینترنت خداحافظی می‌کنیم؟
مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارش «تحلیل وضعیت خدمات اینترنت ماهواره‌ای مدار پایین در ایران (مطالعه موردی استارلینک)» به بررسی خدمات این نوع اینترنت در ایران و جهان پرداخته و همچنین، برای تنظیم‌گری در مورد میزان و نحوه بهره‌مندی از خدمات اینترنت ماهواره‌ای نکاتی را ذکر کرده است. با توجه به اینکه اخیراً اعلام شده تا دو سال دیگر همه گوشی‌ها به استارلینک متصل می‌شوند، به نظر می‌رسد امروز از هر زمان دیگری به دستیابی به اینترنت ماهواره‌ای نزدیک‌تریم.
در ابتدای این گزارش ذکر شده است که هرچند به‌دلیل وجود برخی محدودیت‌ها مثل اقتضائات فنی تجهیزات، باند فرکانسی محدود، میزان تأخیر، شبکه‌ای بودن معماری و از سوی دیگر، مقررات سرزمینی، شیوه پرداخت و… فراگیر شدن اینترنت ماهواره‌ای با دشواری‌هایی همراه خواهد بود اما ورود این فناوری به زیست‌بوم ارتباطات راه دور کشور و دسترسی به آن در سطح جامعه ایرانی، موقعیت بازیگران این عرصه را دچار تغییر می‌کند.
مرکز پژوهش‌های مجلس در این گزارش برای جلوگیری از تهدیدهای احتمالی فراگیری این تکنولوژی چند راهبرد کلی را مطرح کرده است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
ضرورت حفاظت از منافع ملی در برابر اینترنت ماهواره‌ای
موضع کلی این گزارش در قبال اینترنت ماهواره‌ای را می‌توان در چند خطی از متن منتشرشده خلاصه کرد: «سیاستگذاران باید محیطی را ایجاد کنند که نوآوری را تسهیل کند و در عین حال حفظ حاکمیت ملی، حمایت از حقوق فردی و ارتقای پیشرفت عادلانه را تضمین کند. با انجام این کار، ما می‌توانیم به‌طور جمعی از ظرفیت تحول‌آفرین اینترنت ماهواره‌ای بهره ببریم و در عین حال از منافع ملی و امنیت شهروندان خود اطمینان حاصل کنیم.»
تشکیل منظومه اینترنت بومی با چین و روسیه
در راستای دسترسی به این تکنولوژی نوین، روسیه تصمیم دارد اینترنت ماهواره‌ای خودش را راه‌اندازی کند و تا امروز تلاش‌هایی را در همین جهت انجام داده است. چین هم به توسعه اینترنت ماهواره‌ای بومی پرداخته و شرکت هوایی برای تلفن‌های هوشمند خود با استفاده از ماهواره‌ها و خدمات اتصال مستقیم به ماهواره را فراهم کرده است.
در این گزارش پیشنهاد شده است که با استفاده از رابطه استراتژیک و دوستانه با ابرقدرت‌های آسیایی چین و روسیه به شرکت‌های ISP برای ارائه سرویس ماهواره‌ای مجاز به شهروندان و ایجاد منظومه اینترنت بومی رایانه اختصاص داده شود.
مرکز پژوهش‌های مجلس در این گزارش تصویری از آینده اینترنت ماهواره‌ای ترسیم کرده و تحولاتی که با راه‌اندازی و فراگیری آن رخ می‌دهد، توضیح داده است. طبق این تصویر، با عملیاتی شدن ارتباط میان‌ماهواره‌ای (ISL) شرکت اسپیس ایکس محدودیت فاصله حداکثر هزار کیلومتری میان ترمینال کاربر و ایستگاه زمینی، برطرف خواهد شد. علاوه‌براین، قابلیت اتصال مستقیم گوشی‌های تلفن همراه هوشمند به ماهواره برای تبادل داده برقرار می‌شود. این تبادل داده ارسال پیام، برقراری تماس اضطراری و اتصال پرسرعت به اینترنت را شامل می‌شود. بنابراین، برای اتصال به ماهواره نیازی به ترمینال ثابت استارلینک نخواهد بود.
چه آینده‌ای در انتظار VPNهاست؟
درصورتی‌که یک رایانه متصل به ترمینال استارلینک به یک سرور VPN تبدیل شود، به‌دلیل امکان ارتباط در بستر شبکه ملی حتی در حالت قطع اینترنت بین‌المللی، کاربران مختلف در سراسر کشور می‌توانند با برقراری اتصال VPN با سرور مذکور، از طریق درگاه ماهواره به شبکه اینترنت متصل شوند.
در این شرایط نیازی نخواهد بود که ترمینال استارلینک در مجاورت فیزیکی کاربر قرار داشته باشد. در ادامه این گزارش آمده است: «از آنجا که سرورهای VPN داخل کشور به‌سادگی با تحلیل ترافیک از سوی وزارت ارتباطات قابل شناسایی است، امکان نظارت (کنترل) و محدود و مسدودسازی ارائه‌دهنده آن VPN وجود دارد.»
البته این نکته هم ذکر شده است که امکان موقت خواهد بود، زیرا با هرچه فراگیرتر شدن این تکنولوژی و استفاده بیشتر از آن توسط کاربران کنترل و نظارت کردن بسیار سخت خواهد شد.
در این گزارش محدودیت‌ها و چالش‌های پیش روی فراگیر شدن اینترنت ماهواره‌ای مدار پایین برای استفاده خانگی به سه دسته فنی، اقتصادی و حقوقی تقسیم شده است. برخی چالش‌های حقوقی که در این زمینه وجود دارد و بر سر راه استفاده فراگیر از این فناوری مانع‌تراشی می‌کند، در این گزارش ذکر شده است. اولین نکته مسئله حقوق سرزمینی است:
«یکی از موانع قانونی مهمی که ماهواره‌های مخابراتی غیردولتی با آن مواجه هستند، موضوع به رسمیت شناختن و حقوق سرزمینی است. طبق معاهدات بین‌المللی، دولت‌ها مجاز به جلوگیری یا مخالفت با حرکت ماهواره‌های غیرنظامی بر فراز سرزمین‌های خود نیستند. با این حال، آن‌ها توانایی اعمال کنترل بر دسترسی به سیگنال‌های ماهواره‌ای و استفاده از خدمات ارتباطی ماهواره‌ای توسط کاربران داخلی را دارند که این اختیار براساس حقوق سرزمینی آن‌ها است.»
«محدودیت اصل عدم مداخله» دومین موضوع حقوقی است که در تشریح موانع حقوقی به آن اشاره شده است: «اصل عدم مداخله ارتباط تنگاتنگی با ممنوعیت توسل به زور و حمایت از حاکمیت دولت دارد. این مبتنی بر احترام به حاکمیت اصل در حقوق بین‌الملل عرفی محتوای سرزمینی یک دولت و برابری حاکمیت کشورها است.»
با توجه به ماهیت و ویژگی‌هایی که اینترنت ماهواره‌ای دارد، این نگرانی احساس می‌شود که اصل حاکمیت و مداخله در امور داخلی یک کشور، که حق منحصربه‌فرد آن کشور است نقض شود. در این گزارش تصریح شده که نقض این اصل از طریق اینترنت ماهواره‌ای از منظر حقوق بین‌الملل ممنوع است و دولت ناقض این اصل، مسئول اقدامات خود محسوب می‌شود.
«محدودیت مسئولیت کشورها از طریق اصل مراقبت مقتضی» مورد حقوقی دیگری است که در موضوع فراگیری اینترنت ماهواره‌ای مورد توجه مرکز پژوهش‌ها قرار گرفته است. در توضیح این اصل آمده است: «هر دولتی موظف است اجازه ندهد که آگاهانه از قلمرواش برای اعمال ناقض حقوق سایر دولت‌ها استفاده شود.»
در کنار مسائل حقوقی، هزینه بالای اشتراک ماهیانه و تجهیزات اتصال، عدم امکان دریافت خدمات و پرداخت ریالی برای خرید اشتراک ماهیانه به‌دلیل تحریم از جمله موانع اقتصادی توسعه و فراگیر شدن اینترنت ماهواره‌ای در کشور ذکر شده است.
وجود زباله‌های فضایی در مدار پایین، میزان تأخیر بسیار بالا نسبت به نسل جدید اینترنت زمینی (فیبر نوری)، محدودیت آسمان تاریک و آرام، قابلیت ردیابی محل قرارگیری پایانه (ترمینال) و ارتباط آن با ماهواره نیز از جمله دشواری‌های مربوط به فراگیر شدن این تکنولوژی است.
استارلینک در کدام کشورها فعال است؟
«در حال حاضر با توجه به عدم اتمام پروژه اسپیس ایکس بیش از ۸۰ درصد کاربران اینترنت ماهواره‌ای مدار پایین بزرگ در آمریکای شمالی، ۱۸ درصد در استرالیا، نیوزیلند و اروپا و تنها کمتر از ۲ درصد در مناطق دیگر جهان مستقرند.»
بر اساس اطلاعات موجود در این گزارش استارلینک در چند کشور از رگوالتور دولتی مجوز ارائه سرویس گرفته است. در آسیا فقط ژاپن این مجوز را ارائه کرده است. در اقیانوسیه کشورهای استرالیا، نیوزلند و جزایر تونگا؛ در آمریکای جنوبی سه کشور برزیل، شیلی و کلمبیا؛ در آمریکای شمالی کشورهای ایالات متحده آمریکا، کانادا، مکزیک، جمهوری دومینیکن، پورتوریکو و جامائیکا؛ در اروپا بسیاری از کشورها از جمله انگلیس، آلمان، فرانسه، اتریش، هلند و… در قاره آفریقا اما هنوز هیچ کشوری مجوزی برای فعالیت استارلینک صادر نکرده است.
منبع : زومیت
