چرا در حمام خوش‌صدا می‌شویم؟

همه‌ی ما آوازخواندن زیر دوش حمام را تجربه کرده‌ایم. هرکسی آهنگ موردعلاقه‌ی خود را برای زمان دوش‌گرفتن دارد؛ آهنگی که مثل رازی در داخل مرزهای حمام حفظ می‌شود یا قطعه‌ای که به عقیده‌ی خودتان استعدادهای نادیده گرفته‌شده‌ی شما را به نمایش می‌گذارد. برخی از افراد ممکن است یک قطعه‌ی پاپ را برای زمان دوش‌گرفتن خود انتخاب کنند، برخی به‌ سراغ قطعه‌های سنتی می‌روند و برخی هم ممکن است انتخاب‌های جسورانه‌تری داشته باشند؛ درهرصورت تقریبا همه‌ی افراد بااطمینان می‌گویند که صدای آوازخواندن آن‌ها در حمام فوق‌العاده است.

خبر خوب این است که صدای شما در حمام واقعا بهتر است؛ اما خبر بد این است که بهتر بودن صدای شما در حمام به این معنی نیست که در این محیط خواننده‌ی بهتری می‌شوید. درواقع صدای شما در داخل و خارج از حمام یکسان است و تنها تفاوت موجود به محیطی که در آن قرار دارید مربوط می‌شود؛ یعنی فضای جعبه‌مانند، مهارشده و پر از سطوح سخت (مانند کاشی) حمام.

حمام فضایی عالی برای جلوه‌ی صوتی خاصی به‌نام ریورب (reverb) است. ریورب راهی آسان برای بهترکردن صدا در هنگام ضبط غیرتقلبی است که با نام اتو تیون شناخته می‌شود. این افکت صوتی درواقع نوعی پژواک متصل به ردیف آوازی است که باعث می‌شود تا صدا کامل‌تر و طنین‌اندازتر به‌نظر برسد و ناهماهنگی کمتری داشته باشد.

اگر به هر دلیلی در فضای باز، اتاقی بدون سقف یا محیطی که سطوح آن کاشی‌کاری نشده باشد دوش بگیرید یا حتی اگر به حمامی بروید که به شکل مکعبی کامل باشد و شما درست در وسط آن قرار داشته باشید، احتمالا هنگام آوازخواندن صدای شما بهتر از مواقع عادی نخواهد بود. در هریک از حالت‌های فوق احتمالا ریورب زیادی وجود نداشته باشد.

ریورب تنها در مواقعی اتفاق می‌افتد که دو شرط اساسی وجود داشته باشد: ۱. صدا در همه‌ی جهات پخش شود؛ ۲. صدای پخش‌شده در زمان‌های مختلف منعکس شود. ازسوی دیگر دوش‌ها معمولا به شکل منشورهای مستطیلی هستند و به همین دلیل صدای فرد از سطوح خاصی زودتر از سایر سطوح منعکس می‌شود. این موضوع همان دلیلی است که پژواک لایه‌ای ریورب را ایجاد می‌کند و باعث می‌شود تا صدای شما برای مدت طولانی‌تری در هوا معلق باشد.

چند دلیل دیگر هم وجود دارند که باعث می‌شوند تا صدای شما زیر دوش بهتر به‌نظر برسد. یکی از دلایل وجود چنین تصوری این است که حمام می‌تواند ازنظر آکوستیک صدای شما را هم خفه و هم تقویت کند. به سروصداهایی که در حمام وجود دارند فکر کنید؛ صدای بیرون‌پاشیدن آب از دوش و برخورد آن به بدن و زمین، صدای قدم‌ها، صدای برداشتن شامپو و ده‌ها صدای دیگر.

واقعیت این است که افراد در محیط پرسروصدای حمام نمی‌توانند به‌خوبی بشنوند. به‌عبارت بهتر صدای آواز آن‌ها ضمن برخورد با سطوح سخت و انعکاس به اطراف، درحال خفه‌شدن است؛ یعنی مرزهای ناهموار صدا تراشیده می‌شوند و شما به‌راحتی نمی‌توانید نت‌های تیز یا ناهمواری‌ها و نقص‌های صدای خود را تشخیص دهید.

آخرین دلیل علمی که باعث می‌شود تا افراد فکر کنند که صدای آن‌ها در حمام بهتر به‌نظر می‌رسد این است که دوش‌گرفتن از نظر روانی برای انسان مفید است. به‌گزارش مرکز سلامت Valley Oaks، دوش‌گرفتن علاوه بر کاهش میزان استرس و افزایش انرژی، به آزادشدن انتقال‌دهنده‌های عصبی تقویت‌کننده خلق‌وخو (مانند نوراپی‌نفرین و سروتونین) نیز منجر می‌شود.

به‌ویژه دوش آب سرد در حمایت از سلامت روان بسیار موثر است و تجربه‌ی احساس شادی را نیز در افراد به‌دنبال دارد. شادتر بودن موجب می‌شود که افراد تمایل بیشتری به نشان‌دادن واکنش مثبت به یک اتفاق داشته باشند. به‌عبارت بهتر، دوش گرفتن باعث می‌شود تا فقط از آوازخواندن لذت ببرید و در ارزیابی خود سخت‌گیری کمتری داشته باشید؛ بنابراین اصلا مهم نیست که شما واقعا در حمام خواننده‌ی بهتری هستید یا خیر؛ این کار را انجام دهید و از آن لذت ببرید.