ویرانه‌های چیچن ایتزا، کلان‌شهر تمدن مایا در مکزیک کنونی، مملو از نشانه‌های آیین قربانی‌کردن انسان است. نقش برجسته‌ای در نزدیکی میدان معروف شهر باستانی، سر بریده‌ای را به نمایش می‌گذارد که خون از آن فوران کرده است. همچنین، بقایای صدها قربانی نیز در گودال طبیعی ۶۰ متری «سیکرد سنوت» در چیچن ایتزا کشف شده است.

اکنون، محققان با بررسی دی‌ان‌ای باستانی جوان‌ترین قربانیان شهر، داستان قربانیان آیینی چیچن ایتزا را روایت کرده‌اند. گروه محققان در مطالعه‌ای که به تازگی در مجله‌ی نیچر منتشر شده است، ژنوم‌های جمجمه‌ی ده‌ها کودک را که از حفره‌ای زیرزمینی حفاری شده بود، تجزیه‌و‌تحلیل کردند. بررسی‌ها نشان داد که همه‌ی این قربانیان، پسربچه‌ها و تعداد چشمگیری از آن‌ها نیز بستگان نزدیک یکدیگر، از جمله دوقلوهای همسان بودند.

اونا دل کاستیو چاوز، انسان‌شناس زیستی در مؤسسه ملی مردم‌شناسی و تاریخ یوکاتان در مریدا، مکزیک و یکی از نویسندگان مطالعه، کشف اخیر را حیرت‌انگیز توصیف می‌کند؛ زیرا بقایای کشف‌شده در سیکرد سنوت، هم به پسران و هم به دختران تعلق داشت. همچنین، هیچ مدرکی در چیچن ایتزا یا دیگر شهرهای باستانی تمدن مایا وجود نداشت که نشان دهد بستگان نزدیک در کنار یکدیگر قربانی می‌شدند.

همچنین، قربانیان جوان مطالعه، اجداد افرادی بوده‌اند که امروزه در نزدیکی چیچن ایتزا زندگی می‌کنند. ژنوم بومیان امروزی منطقه تغییراتی را به همراه دارد که به طور بالقوه، به قرارگیری اجدادشان در معرض بیماری‌های همه‌گیر قرن شانزدهم اشاره می‌کند.

چیچن ایتزا یکی از مهم‌ترین شهرهای تمدن مایاهای باستان بود؛ به ویژه بین سال‌های ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ پس‌از میلاد، یعنی زمانی که مناطق دیگر رو به زوال بودند. به نظر می‌رسد آیین قربانی‌کردن کودکان، رویدادی معمول و پایدار در چیچن ایتزا بوده است. اما بسیاری از جنبه‌های این عمل همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

تقریباً ۶۰ سال پس از کشف بقایا، دی‌ان‌ای باستانی استخراج‌شده از ۶۴ جمجمه، بینش جدیدی را درباره‌ی آیین‌های مذهبی مایاهای باستانی و پیوند آن‌ها با بومیان امروزی منطقه به محققان ارائه داد.