یافته‌ جدید محققان تعریف تاریخی خواب را زیر سؤال می‌برد

دانشمندان زمانی خواب را مانند سایه‌ای می‌دانستند که روی پنجره‌ای بین مغز و دنیای بیرون کشیده می‌شود. آن‌ها بر این باور بودند که وقتی این سایه می‌افتد، مغز انسان واکنش خود را به محرک‌های بیرونی متوقف می‌کند.

براساس مطالعه‌ای که ۱۲ اکتبر (۲۰ مهر) در ژورنال نیچر نوروساینس منتشر شد، ممکن است دوره‌هایی درطول خواب وجود داشته باشند که آن سایه تا حدی باز باشد. بسته به آنچه محققان درطول پژوهش به شرکت‌کنندگان گفته‌اند، این افراد در مراحل خاصی از خواب لبخند می‌زدند یا اخم می‌کردند.

دِلفین اودیت، دانشمند علوم شناختی از موسسه‌ی مغز پاریس در فرانسه می‌گوید: «قرار نیست در خواب بتوانید کارهایی انجام دهید.» او می‌افزاید از نظر تاریخی تعریف خواب این است که آگاهی شما از محیط متوقف می‌شود؛ بدین معنی که به دنیای بیرون واکنش نشان نمی‌دهید.

اودیت چند سال پیش پس از انجام آزمایشی با تیمش، تعریف تاریخی از خواب را زیر سؤال برد. در این آزمایش محققان درحین خواب قادر به برقراری ارتباط با افرادی بودند که از رویادیدن خود آگاه بودند؛ به‌عبارت بهتر این افراد رویاپردازان شفاف نامیده می‌شوند. درطول رویاهای این افراد، محققان توانستند از شرکت‌کنندگان سؤال بپرسند و جواب‌های خود را از راه حرکات چشم و عضلات صورت دریافت کنند.

کارن کونکولی، یکی از نویسندگان مطالعه و دانشمند علوم شناختی می‌گوید پس از انتشار آن مقاله سؤالی بزرگ در ذهن محققان نقش بست: آیا می‌توان با رویاپردازان غیرشفاف هم در خواب ارتباط برقرار کرد یا خیر؟

نرخ پاسخ شرکت‌کنندگان به درخواست‌ها در طول خواب REM (حرکت سریع چشم) یا عمیق‌ترین مرحله‌ی خواب که مغز همچنان فعال باقی می‌ماند، بالاتر از سایر مراحل خواب بود. محققان فعالیت مغزی شرکت‌کنندگان را درطول خواب با استفاده از نوار مغزی که سیگنال‌های الکترود‌های قرار داده‌شده در امتداد پوست سر را ضبط می‌کند، ردیابی کردند.

به‌گفته‌ی اودیت آزمایش آن‌ها نشان داد که حالت‌های فیزیولوژیکی خاصی در خواب وجود دارند که برای ارتباط با دنیای بیرون (برداشته‌شدن سایه) مطلوب‌تر هستند. او معتقد است که محققان با انجام آزمایش‌های بیشتر ممکن است درک بهتری از اختلالات خواب مختلف ازجمله بی‌خوابی یا راه‌رفتن در خواب به‌دست آورند؛ آن‌ها حتی ممکن است پس از شناسایی قسمت‌هایی از مغز که درطول خواب فعال هستند، ارتباط این قسمت‌ها را با هوشیاری درک کنند.

ملانی اشتراس، متخصص مغز و اعصاب و دانشمند علوم شناختی از بیمارستان اراسموس در بروکسل معتقد است که مطالعه‌ی اخیر بخشی از یک تکامل بزرگتر در زمینه‌ی تحقیقات خواب به‌شمار می‌رود. او می‌گوید محققان عمدتا درحال دورشدن از نظارت بر خواب با نوار مغزی هستند و به سمت رویکردهای دقیقی حرکت می‌کنند که نوار مغزی را با وظایف و محرک‌های مختلف ترکیب می‌کند. این رویکرد جدید می‌تواند به روشن‌شدن بیماری‌ها یا شرایط خاص کمک کند.