کشف راز هابیت‌ها: اکنون احتمالاً می‌دانیم چرا انسان فلورسی جثه‌ای کوچک داشت
کشف راز هابیت‌ها: اکنون احتمالاً می‌دانیم چرا انسان فلورسی جثه‌ای کوچک داشت
دانشمندان به کشف پاسخ معمایی دیرینه در تاریخ تکامل انسان نزدیک‌تر شده‌اند: چرا انسان فلورسی (Homo floresiensis)، گونه‌ای از انسان‌تباران کوچک باستانی که به «هابیت» مشهور است، با وجود توانایی‌های شناختی پیچیده، بدنی بسیار کوچک و مغزی به اندازه‌ی شامپانزه داشت؟ پژوهشی جدید نشان می‌دهد که کلید این معما در فرآیندی پس از تولد نهفته است.
در سال ۲۰۰۴، کشف انسان‌تباران باستانی هابیت که تا حدود ۶۰ هزار سال پیش در جزیره فلورس اندونزی زندگی می‌کردند، دیرینه‌شناسان را شگفت‌زده کرد. اما هابیت‌ها یکی از قوانین طلایی تکامل انسان را نقض می‌کنند: مغزهای ما در طول زمان بزرگ‌تر شده‌اند.
انسان فلورسی با مغزی یک‌سوم مغز انسان امروزی، قادر به ساخت ابزارهای سنگی و استفاده از آتش بود؛ واقعیتی که قانون نانوشته‌ی «مغز بزرگ‌تر، هوش بیشتر» را در تکامل انسان به چالش می‌کشد.
هابیت‌ها قانون نانوشته «مغز بزرگ‌تر، هوش بیشتر» را به چالش کشیدند
به‌گزارش آی‌اف‌ال‌ساینس، پژوهشگران برای یافتن پاسخ، روی دندان‌های این گونه تمرکز کردند. در مسیر تکامل انسان، ارتباطی جالب میان اندازه‌ی دندان عقل و حجم مغز وجود دارد: هرچه مغز بزرگ‌تر باشد، دندان عقل کوچک‌تر می‌شود. بررسی‌ها نشان داد که هابیت‌ها دندان‌های عقل کوچکی داشتند که تقریباً هم‌اندازه‌ی نئاندرتال‌ها بود. این یافته نشان می‌دهد که آن‌ها باید مغزهای بزرگی هم‌رده‌ی نئاندرتال‌ها می‌داشتند، اما در واقعیت چنین نبود.
تناقض شگفت‌انگیز میان اندازه‌ی دندان عقل و حجم مغز هابیت‌ها، سرنخ اصلی را به دست دانشمندان داد. دندان‌ها در اوایل دوره‌ی جنینی شکل می‌گیرند، بنابراین دندان‌های عقل کوچک هابیت‌ها نشان می‌دهد که آن‌ها در رحم مادر، در مسیر رشد یک مغز بزرگ قرار داشته‌اند. این نشان می‌دهد فرآیندی که جلوی رشد مغز را گرفته، باید پس از تولد رخ داده باشد.
بیشتر بخوانید
محققان برای درک سازوکار، به سراغ انسان‌های امروزی با شرایط خاص رشد رفتند. برای مثال، افراد مبتلا به سندرم لارون دراثر کمبود یک فاکتور رشد به نام IGF-1، بدنی کوتاه و سری به‌تناسب کوچک دارند، اما این وضعیت بر اندازه‌ی دندان‌های عقل آن‌ها تأثیری نمی‌گذارد. این موضوع نشان می‌دهد که تأثیر کمبود IGF-1 بر رشد، پس از تولد اتفاق می‌افتد.
در مورد هابیت‌ها، کوچک‌شدن جثه احتمالاً نتیجه‌ی پدیده‌ای به نام کوتولگی جزیره‌ای است که کمبود منابع و فقدان شکارچیان بزرگ در یک جزیره، به نفع قامت‌های کوچک‌تر عمل می‌کند. طبق گفته‌ی نویسندگان مطالعه، اینکه کاهش رشد پس از تولد رخ می‌دهد، نشان می‌دهد که این فرآیند ممکن است توسط سطح پایین IGF-1 هدایت شود.
نظریه‌ی تازه توضیح می‌دهد که انسان فلورسی چگونه از بدن و مغز مینیاتوری برخوردار بود، بدون آنکه توانایی‌های شناختی پیچیده‌اش کاهش یابد و به این ترتیب، راز قامت کوچک این انسان‌های شگفت‌انگیز باستانی را فاش می‌کند.
پژوهش در نشریه Annals of Human Biology منتشر شده است.
منبع : زومیت
