با این حال، پرونده رسانه‌ای شد و به نیویورکی‌ها نشان داد که کمپین برگ به نمایندگی از همه‌ی حیوانات، قرار است آن‌ها را وادار کند تا به خاطر رنجی که بر حیوانات تحمیل می‌شود، پاسخگو باشند.

برگ پس از نا‌امیدی در حرفه‌اش به عنوان نمایشنامه‌نویس، به عملگرایی روی آورد. در بررسی مسائل مربوط به رفاه حیوانات، گذشته از اینکه به نتایج علمی تکیه می‌کنیم یا خیر، قدرت تخیل نقش بسزایی دارد.

اما تخیل ما را تا کجا می‌برد؟ فیلسوف تامس نیگل در مقاله‌ای با عنوان «خفاش بودن چگونه است؟» به بررسی این موضوع پرداخت. البته، او این سؤال را فقط برای نمایش امکان‌ناپذیری پاسخگویی با هدف ارضای حس خوشنودی دیگران مطرح کرد. او نوشت: «تا آنجایی که من می‌توانم تصور کنم، فقط می‌فهمم که رفتار خودم به عنوان خفاش چگونه است.»

ما در مورد لاک‌پشت‌ها و نحوه‌ی جهان‌بینی آن‌ها، حتی ممکن است کمتر از خفاش‌ها بدانیم. به عنوان مثال، از میان گونه‌هایی که مطالعه شده‌اند، دانشمندان در بینایی آن‌ها شواهدی از دید رنگی با طیف گسترده یافته‌اند که گاهی طول موج‌های فرابنفش مشاهده‌ناپذیر برای چشم انسان را شامل می‌شود. لاک‌پشت‌ها می‌توانند به خوبی ببینند، حتی جایی که پوشش گیاهی خوراکی یا شکارچیان ممکن است منتظر آن‌ها باشند، مغز آن‌ها سیگنال‌های بصری را به آرامی پردازش می‌کند.

در کنار بینایی، بویایی احتمالاً حسی است که لاک‌پشت‌ها بیشتر به آن متکی هستند. بینی آن‌ها می‌تواند بوهای منتشر‌شده در نسیم بیابان یا در جریان سرد اقیانوس را تشخیص بدهد. اما گوش‌های آن‌ها، زیر پوست خزنده‌ی پوسته‌دار دفن شده‌اند. آن‌ها در فرکانس‌های پایین به خوبی می‌شنوند، حتی اگر نت‌های بلند پرندگان، پشه‌ها یا باد را ثبت نکنند. به نظر می‌رسد برخی لاک‌پشت‌ها دارای قدرت مغناطیسی هستند، به این معنی که جایی در آناتومی آن‌ها، مواد شیمیایی یا ساختارهایی وجود دارد که به آن‌ها امکان می‌دهد میدان ژئومغناطیسی زمین را حس کرده و با آن حرکت کنند.

حس لامسه‌ی لاک‌پشت، اسرار کمتری دارد. گیرنده‌های پوستی او، دما و درد را تشخیص می‌دهند و پیام‌هایی را به سیستم عصبی می‌فرستند؛ درست همانطور که در انسان و انواع دیگر گونه‌ها نیز حس می‌شود. تشخیص درد، به ویژه، یک حس اولیه در نظر گرفته می‌شود که برای بقای حیوانات در درخت تکاملی ضروری است. اما تفاوت‌هایی وجود دارد که گونه‌ها را از هم جدا می‌کند: سیستم عصبی با سیگنال‌های گیرنده‌ی درد چه می‌کند؟ آیا لاک‌پشت صحرایی فقط به صورت بازتاب‌گونه پای خود را از دم عقرب بیرون می‌کشد یا آگاهانه درد نیش را حس می‌کند؟ وقتی لاک‌پشت با تیغه‌های تیز پروانه‌ی قایق برخورد می‌کند، چه رنجی را متحمل می‌‌شود؟

همان‌طور که نیگل استدلال کرد، هیچ راهی برای محدودسازی معنادار درک حس «چگونگی بودن» در دنیای دیگر موجودات وجود ندارد. استراتژی علم رفاه حیوانات این است که با صبر و حوصله، از هرآنچه می‌توانیم در مورد این نوع دیگر از ذهن‌ها مشاهده کنیم، استفاده کنیم. این که آن‌ها چگونه می‌خورند و چگونه کارهایشان را انجام می‌دهند، چگونه با محیط تعامل می‌کنند، چگونه به اشکال خاصی از درمان واکنش نشان می‌دهند. نشانه‌هایی برای نمایش هر چیزی که تخیل نمی‌تواند به متخصصان نشان دهد، وجود دارد.

به مسابقه‌ی دانشگاه ویسکانسین ریور‌فالز بازگردیم. دانشجویان در مسابقه به اتاق کنفرانس فراخوانده شدند تا با داوران روبه‌رو شوند. کاترین لبلاند، دانشجوی سال دوم در کالج دامپزشکی آتلانتیک در دانشگاه جزیره‌ی پرنس ادوارد کانادا، سخنرانی خود را در مورد سناریوی گاومیش کوهان‌دار آغاز کرد.

اطلاعات لبلاند بر اساس دسته‌بندی، تقسیم می‌شد: رفتار اجتماعی (گاومیش کوهان‌دار گونه‌ای بسیار اجتماعی با تقسیمات مادرسالارانه‌ی قوی است)، دستورالعمل‌های مربوط به حمل‌و‌نقل، طراحی تأسیسات، اتانازی و موارد دیگر.

لبلاند توضیح داد که تسهیلات وحشی‌تر، محیط انسانی‌تری را برای زندگی حیوانات فراهم می‌کند. گاومیش کوهان‌دار می‌تواند زندگی طبیعی‌تری داشته باشد: او استدلال کرد زمین‌های وسیع‌تر برای رفتار غوطه‌ورانه‌ی آن‌ها مناسب‌تر است و به حیوانات امکان می‌دهد گروه‌بندی اجتماعی خود را انتخاب کنند. لبلاند استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین به جای دامداران سوار بر اسب، برای نظارت بر حیوانات مزرعه و همچنین ذبح‌نکردن حیوانات در محل برای جلوگیری از ناراحتی آن‌ها را تحسین کرد.

یکی از راه‌ها برای اندیشیدن درباره‌ی استدلالات لبلاند، بررسی موضوع از دریچه‌ی «پنج قانون آزادی» است. پنج آزادی عنوانی است که متفکران رفاه حیوانات از مدت‌ها پیش برای در‌نظر‌گرفتن تمامی تعهدات متفاوتی که انسان‌ها در قبال حیوانات تحت‌مراقبت خود دارند، وضع کرده بودند. این پنج قانون عبارت‌اند از:

• آزادی از گرسنگی و تشنگی
• آزادی از رنج
• آزادی از درد، آسیب یا بیماری
• آزادی برای بیان رفتارهای عادی
• آزادی از ترس و پریشانی

در واقع، تعیین این پنج قانون آزادی، دلیل آغاز به کار رسمی تمامی رشته‌های حوزه‌ی ‌علوم رفاه حیوانات بود.

آنچه فهرست «آزادی‌ها» را بسیار تأثیرگذار کرد، این بود که زمینه‌ای را برای تفکر هدفمندتر در مورد چگونگی تجربه‌ی گونه‌ای از آزادی یا نقض آن ایجاد می‌کرد. چه نوع محیطی از یک سو «آزادی از رنج» را و از سوی دیگر، «آزادی برای بیان رفتار عادی» را برای گوساله‌ها فراهم می‌کند؟ تلاش برای پاسخگویی دقیق به چنین سؤالاتی، ملاحظات دامپزشکی، تاریخچه تکاملی، مشاهده‌ی رفتاری، فیزیولوژی، علوم اعصاب و غیره را شامل می‌شود.

برای مثال، در سناریوی لاک‌پشت‌ها آزادی‌های چهار و پنج با هم در تضاد بودند. لبلاند در ارائه‌اش امتیاز را به باغ‌وحش داد. او برای بازدیدکنندگان از باغ‌وحش، روش جدیدی را برای برقراری ارتباط با لاک‌پشت‌ها پیشنهاد داد: کارکنان جعبه‌ای را برای انتقال نزدیک لاک‌پشت‌ها ببرند و در طول ۲۰ دقیقه، لاک‌پشت‌ها می‌توانند تصمیم بگیرند که به داخل جعبه و نزد مهمانان بروند یا خیر. بعد از بازدید مهمانان، لاک‌پشت‌ها بیسکویت مخصوصی برای تشویق دریافت کنند.

آمار نشان می‌دهد که لاک‌پشت‌های باغ‌وحش بسیار بیشتر به تعامل با مردم علاقه دارند. آن‌ها ترس کمتری از انسان‌ها دارند، می‌تواند به این دلیل باشد که به آن‌ها حق انتخاب داده می‌شود. همچنین، لاک‌پشت‌ها در صورت انتخاب تعامل با مردم، پاداش دریافت می‌کنند.

در سناریوهایی که شامل حیوانات اهلی می‌شود، آسایش مستند در اطراف انسان نشانه‌ی رفتاری مثبت است. اما وقتی صحبت از حیوانات وحشی می‌شود، هدف برعکس است: آن‌ها نباید با تعامل انسانی سازگار شوند. بیسکویت ممکن است لاک‌پشت صحرایی را «خوشحال» کند، تا جایی که ما حتی می‌توانیم خوشحالی را ببینیم، اما خوشبختی در نهایت به دریافت تشویقی از انسان محدود نمی‌شود.