چگونه خورشیدگرفتگی و ماه‌گرفتگی تاریخ بشر را شکل دادند؟

مارک تواین در یکی از پرمخاطب‌ترین رمان‌های خود درباره‌ی سفر در زمان که در سال ۱۸۸۹ منتشر شد، درباره‌ی مردی نوشته است که به خاطر خورشیدگرفتگی از مرگ نجات پیدا می‌کند.

در داستان تواین به نام یانکی کانکتیکات در درباره شاه آرتور، شخصیت اصلی داستان به نام هانک مورگان بیهوش می‌شود و در قرن ششم انگلستان بیدار می‌شود. او خیلی زود متوجه می‌شود به دردسر افتاده و به مرگ محکوم شده است.

خوشبختانه اعدام او برای روزی برنامه‌ریزی شده بود که خورشیدگرفتگی رخ می‌دهد. مورگان که از تاریخ خورشیدگرفتگی آگاه بود شاه و مردم را فریب می‌دهد و می‌گوید قادر است ماه و خورشید را کنترل کند. در نتیجه این دروغ به عفو او می‌انجامد.

داستان مارک تواین روایتی خیالی است با این‌حال با الهام از رویدادهای واقعی نوشته شده است. کاوشگری به نام کریستف کلمب هم زمانی کار مشابهی را انجام داد که به نجات زندگی‌اش انجامید. در واقع در طول تاریخ خورشیدگرفتگی‌های متعدد در لحظه‌های تعیین‌کننده رخ داده‌اند. این رویداد بر تصمیم افراد تأثیر گذاشتند یا حتی به تغییر در نتیجه‌ی جنگ و درک و باور انسان به ماهیت جهان انجامیدند.

رویدادهای خورشیدگرفتگی و ماه‌گرفتگی به شیوه‌های مختلف بر بشر تأثیر گذاشتند و با فرهنگ‌های متعدد، باور و اسطوره‌ها گره خورده‌اند. در طی قرن‌های گذشته، افراد این رویداد را با خدایان، نیروهای متعالی، شیاطین و حتی گروهی از جانوران مرتبط می‌دانستند.

برای مثال در آسیای غربی، خورشیدگرفتگی به عنوان اژدهایی تفسیر می‌شد که خورشید را می‌بلعد و در پرو، اژدها جای خود را به یوزپلنگ می‌داد. برخی آمریکایی‌های بومی هم آن را خرسی گرسنه تفسیر می‌کردند، در حالی که وایکینگ‌ها یک جفت گرگ آسمانی را می‌دیدند.