چه می‌شود اگر تمام بیابان‌های زمین ناپدید شوند؟

ممکن است اصطلاح «بیابان‌زایی» را شنیده باشید؛ وضعیتی که در آن زمین‌های قبلاً حاصلخیز دراثر تغییرات آب و هوایی (مثل خشکسالی‌ها و سیلاب‌ها) و کاهش مواد مغذی خاک، خشک و بیابانی می‌شوند. ایده سبزکردن مجدد این مناطق طبیعی جذاب است، اما تأثیر دقیق آن بر اقلیم هنوز به‌طور کامل مشخص نیست.

گرچه سبز شدن بیابان‌ها می‌تواند چالش‌های اقلیمی جدیدی ایجاد کند. مناطق قطبی، از جمله قطب شمال و جنوب، هردو به دلیل بارش بسیار کم، نوعی بیابان به‌شمار می‌آیند. در واقع، جنوبگان اغلب به عنوان بزرگ‌ترین بیابان جهان شناخته می‌شود. درعین‌حال این مناطق دارای حجم عظیمی یخ و جریان‌های اقیانوسی، مانند جریان قطبی اقیانوس جنوبگان، هستند که تأثیر پیچیده‌ای بر گردش هوا و الگوهای آب و هوایی جهانی دارند.

حدود ۹۰ میلیون سال پیش، جنوبگان چشم‌اندازی سرسبز بود؛ زیرا افزایش دی‌اکسید کربن جو باعث ذوب یخچال‌ها و افزایش دمای جهانی شد. دانشمندان هشدار می‌دهند که تغییرات سریع اقلیمی ناشی از فعالیت‌های انسانی پیش‌بینی‌ها را پیچیده کرده است، اما اگر بیابان قطب جنوب دوباره سبز شود، قطعاً بر اقلیم آینده تأثیر خواهد گذاشت. مشاهدات مدرن نشان داده‌اند که گرم شدن دریاها جریان قطبی را سریع‌تر و خشن‌تر می‌کند.

دانشمندان همچنین به افزایش دی‌اکسید کربن جوی دراثر ذوب لایه‌های منجمد دائمی در توندراهای کم‌بارش قطب شمال اشاره می‌کنند که می‌تواند به افزایش شدیدتر دمای جهانی منجر شود.