چرا شیشه ضدگلوله ترک میخورد اما نمیشکند؟
چرا شیشه ضدگلوله ترک میخورد اما نمیشکند؟
۱. شیشهها، سربازان خط مقدم: مقدم برخلاف تصور رایج، تمام لایههای شیشهای مشابه هم نیستند. در این سنگر دفاعی، دو نوع شیشه بهصورت تکرارشونده نقشبازی میکنند:
شیشهی تمپر شده (Tempered): این شیشهها تحت عملیات حرارتی سخت شدهاند و معمولاً در لایهی بیرونی قرار میگیرند تا با سختی ۴ تا ۵ برابرِ شیشهی معمولی، نوک گلوله را له کنند.
مهندسان از پلیاورتان (TPU) به عنوان پلی منعطف استفاده میکنند تا شیشه در گرما و سرما ترک نخورد
شیشهی آنیلشده (Annealed): شاید عجیب به نظر برسد، اما مهندسان گاهی در لایههای میانی از شیشهی معمولی استفاده میکنند؛ زیرا شیشهی آنیلشده وقتی میشکند، به قطعات بزرگتری تبدیل میشود (برخلاف پودر شدن شیشهی سکوریت). این قطعات بزرگ، ساختار کلی زره را بهتر حفظ میکنند و اجازه نمیدهند شیشه کاملاً فروبریزد.
۲. چسبها و لایههای پلیمری؛ ملات نامرئی و عضلات منعطف: البته شیشهها به خودی خود رویهم نمیمانند و باید با چیزی به هم متصل شوند. اینجاست که «پلیمرها» وارد صحنه میشوند. این لایههای نازک و شفاف که بین شیشهها قرار میگیرند، دو وظیفه حیاتی دارند: هم مثل چسب لایهها را نگه میدارند و هم مثل «کمکفنر»، انرژی ضربه را در خود حل میکنند.
- PVB (پلیوینیل بوتیرال): چسب استاندارد و شفافی که حکم سیمان این سازه را دارد.
- TPU (پلیاورتان): این پلیمر خاصیت ارتجاعی فوقالعادهای دارد و مثل پلی منعطف عمل میکند. TPU تفاوت انبساط شیشه و پلیکربنات را تحمل و مدیریت میکند و اجازه میدهد زره شفاف، هم در سرمای منفی سی درجه و هم در گرمای سوزان کویر، یکپارچگی خود را حفظ کند.
۳. پلیکربنات: تمام لایههای شیشهای بالاخره تسلیم شده و خرد میشوند. به همین دلیل در سمتِ امن سرنشین، لایه ضخیمی از پلاستیک فشرده (پلیکربنات) تعبیه میشود که حکم دروازهبان را دارد. پلیکربنات آخرین ضربه گلوله را جذب میکند و مانع از پدیدهی Spalling میشود.
از اتاق پاک تا اتوکلاو: ساخت زره شفاف در جایی که خطا ممنوع است
ساخت شیشهی ضدگلوله صرفاً با کنار هم قراردادن چندلایه پیش نمیرود. موفقیت این فرایند تاحد زیادی به کنترل شرایط محیطی بستگی دارد و کوچکترین آلودگی میتواند کل پنل را از کار بیندازد.
منبع : زومیت
