zoomit

پوشش‌ تیره پستانداران باستانی، آن‌ها را از دید دایناسورها مخفی می‌کرده است

پوشش‌ تیره پستانداران باستانی، آن‌ها را از دید دایناسورها مخفی می‌کرده است

در حالی که بسیاری از دایناسورها و پتروسورها پرهای رنگارنگ و پر زرق‌وبرقی داشتند، پستانداران اولیه ظاهر چندان جذابی نداشتند. مطالعه‌ای روی خز فسیل‌شده‌ی شش پستاندار که در دوره‌های ژوراسیک و کرتاسه زندگی می‌کردند، نشان داد که همه‌ی آنها خز قهوه‌ای مایل به خاکستری داشتند.

متیو شاواکی، محقق از دانشگاه خنت بلژیک، به‌نقل از نیوساینتیست می‌گوید پستانداران غذای دایناسورها بودند. رنگ‌های غیرقابل توجه احتمالاً به آن‌ها کمک می‌کرده تا از دید دایناسورها پنهان بمانند.

پستانداران غذای دایناسورها بودند و با رنگ تیره‌ی خزشان پنهان می‌ماندند

در گذشته، تعیین ظاهر جانورانی که در گذشته‌های دور زندگی می‌کردند، غیرممکن به نظر می‌رسید. اما از دهه‌ی ۱۹۹۰ تاکنون، هزاران فسیل دارای پر و خز کشف شده‌اند. در برخی موارد، هنگام بررسی این فسیل‌ها زیر میکروسکوپ، ردپای ملانوزوم‌ها، اندامک‌های سلولی که حاوی رنگ‌دانه‌ی ملانین هستند، دیده می‌شود. ملانین در دو نوع وجود دارد: سیاه-قهوه‌ای و زرد-قرمز. شکل ملانوزوم‌ها بسته به ترکیب آن‌ها متفاوت است، بنابراین با دانستن شکل آن‌ها در خز یا پر، می‌توان تا حد زیادی به رنگ آن پی برد.

تیم شاواکی ابتدا به بررسی ملانوزوم‌های موجود در خز ۱۱۶ پستاندار امروزی با تنوع زیاد پرداختند. سپس، با استفاده از این داده‌ها، مدلی برای پیش‌بینی رنگ خز بر اساس شکل ملانوزوم‌ها توسعه دادند و آن را روی ۶ فسیل از پستانداران اولیه‌ی مختلف اعمال کردند.

تمام شش فسیل از رسوبات یکسانی در چین به‌دست آمده‌اند، اما گونه‌های آن‌ها در دوره‌های زمانی مختلفی از ژوراسیک میانه تا کرتاسه‌ی اولیه زندگی می‌کردند که حدوداً بین ۱۶۵ تا ۱۲۰ میلیون سال پیش است.

یکی از نمونه‌ها پستانداری جدیداً توصیف‌شده به نام آربوروهارامیا فسکوس (Arboroharamiya fuscus) بود که حدود ۱۵۹ میلیون سال پیش زندگی می‌کرد و توانایی سر خوردن (پرواز کوتاه) میان درختان را داشت. با توجه به اینکه تصور می‌شود این پستانداران شب‌زی بوده‌اند، جای تعجب ندارد که رنگ آن‌ها ساده و یکدست بوده است.

شاواکی می‌گوید: «انتظار داشتیم که [این پستانداران] رنگ‌های بسیار ملایمی داشته باشند. تنها چیزی که از آن متعجب شدم این بود که چقدر رنگ آن‌ها یکنواخت بود. رنگ‌ها حتی بیش از آنچه پیش‌بینی می‌کردم، شبیه به هم بودند.»

بیشتر بخوانید

تیم تحقیقاتی قصد دارد مطالعات خود را با بررسی فسیل‌های پستانداران اولیه از سایر نقاط جهان گسترش دهد، اما شاواکی انتظار ندارد نتایج بسیار متفاوت باشد. او معتقد است که تنوع رنگی در پستانداران احتمالاً پس از انقراض دایناسورها در ۶۶ میلیون سال پیش افزایش یافته است؛ زیرا بسیاری از پستانداران در آن زمان به حیوانات فعال در روز تبدیل شدند.

برخی از فسیل‌های دایناسورها و خزندگان دریایی شامل پوست حفظ‌شده هستند، اما تاکنون تلاش‌های کمی برای تعیین رنگ پوست آن‌ها از روی فسیل‌ها صورت گرفته است. روش‌های مشابهی که برای بررسی رنگ خز پستانداران اولیه استفاده شد، می‌تواند در آینده برای تعیین رنگ پوست دایناسورها و خزندگان دریایی نیز به کار رود.

مطالعات آینده می‌توانند به محققان کمک کنند تا ارتباط بین رنگ خز و متابولیسم را درک کنند که این امر می‌تواند زمانی را که پیشینیان خزدار ما به موجوداتی خونگرم و روزگرد تبدیل شدند، فاش کند.

مطالعه در مجله‌ی ساینس منتشر شده است.

منبع : زومیت

مشاهده بیشتر
دانلود نرم افزار

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا