پرهیاهوی توخالی؛ وعده‌های Rabbit R1 هم دروغ بود

آیا می‌خواهید در کنار سایر دستگاه‌های دیجیتال فعلی‌تان، نگران شارژ کردن ابزار دیگری هم باشید و در نهایت هر روز صبح که بیدار می‌شوید، باتری دستیار خود را خالی ببینید؟

دکمه‌ها و چرخ اسکرول حال‌وهوای نوستالژیک و آنالوگی دارند که برای بسیاری از مردم سرگرم‌کننده و جالب خواهد بود؛ اما تقابل دکمه‌ها و صفحه‌نمایش لمسی در عمل چگونه است؟

شما برای تنظیم روشنایی و صدا، باید از هر دو دست خود استفاده کنید: با یک دست دکمه‌ی اکشن را نگه دارید و با دست دیگر چرخ اسکرول را بچرخانید. شاید به رابط کاربری این گجت عادت کنید و به‌مرور بتوانید با یک دست هر دو دکمه را کنترل کنید.

تنها پاسخی که به ذهن می‌رسد این است که شرکت ربیت تلاش کرده دستیار هوش مصنوعی‌اش در بعضی بخش‌ها، شباهت زیادی به گوشی‌های هوشمند نداشته باشد.

صفحه‌ی لمسی R1 فقط برای تایپ‌کردن در حالت ترمینال کاربرد دارد. زمانی که حالت ترمینال فعال باشد، اگر گجت را ۹۰ درجه در دست خود بچرخانید کیبورد دستگاه نمودار می‌شود. با کیبورد می‌توانید متن مورد نظرتان را اعم از سؤال یا هر چیز دیگر، تایپ کنید.

شرکت ربیت نقشه‌ی راه بسیار جاه‌طلبانه و بلندپروازانه‌ای را برای محصول خود در نظر گرفته است. مدیرعامل شرکت در آخرین سخنرانی خود توضیح داد که دستگاه مبتنی‌بر «مدل اکشن بزرگ» (Large Action Model) یاد می‌گیرد با باز شدن پورت USB-C، به لوازم جانبی و صفحه‌کلید و نظیر آن اجازه‌ی دسترسی دهد، اما فعلاً مجموعه‌ی ویژگی‌های R1 بسیار ساده‌ترند.

در حال حاضر کاربر می‌تواند از گجت نارنجی‌رنگ خود برای گوش‌دادن به موسیقی، پرسش‌وپاسخ مبتنی بر هوش مصنوعی، ترجمه‌ی صوتی، یادداشت‌برداری و اوبر گرفتن (و نه دیگر تاکسی‌های آنلاین) استفاده کند.

قیمت ۲۰۰ دلار برای گجتی که نقش دستیار هوش مصنوعی را ایفا می‌کند، کاملاً منصفانه و منطقی است، البته به‌شرطی‌که قابلیت‌های وعده‌داده‌شده را در خود داشت. شرکت ربیت برای رسیدن به این نقطه‌‌ی قوت که مزیت چشمگیری نسبت به قیمت ۷۰۰ دلاری مهم‌ترین رقیبش یعنی AI Pin محسوب می‌شود، روی امکانات حداقلی متمرکز شده است.

R1 بسیار مینیمال و فقط با یک محافظ پلاستیکی ارائه می‌شود و هیچ‌چیز دیگری درون جعبه‌ی آن وجود ندارد: نه آداپتور شارژر، نه کابل USB و نه حتی دفترچه‌ی راهنما. جزئیات سخت‌افزاری دستگاه نظیر بدنه‌ی پلاستیکی، دوربین‌های بسیار ابتدایی و اسپیکرهای ارزان‌قیمت، هیچ‌کدام هزینه‌ی زیادی به شرکت تحمیل نمی‌کنند.

این محصول فقط در یک رنگ ارائه شده، اما کاربرانی که به دنبال تنوع هستند، می‌توانند از کاورهایی که شرکت Dbrand برای این گجت عرضه کرده است، استفاده کنند.

مدل‌های زبانی بزرگ با حجم بالایی از داده‌ها تعلیم داده می‌شوند تا زبان طبیعی ما را پردازش کنند و بدین‌ترتیب ما با آن‌ها تعامل داریم. به‌گفته‌ی مدیران شرکت ربیت، مدل اکشن بزرگ نحوه‌ی تعامل کاربران با اپلیکیشن‌ها را یاد می‌گیرد و آن‌ها را اجرا می‌کند. این ایده که R1 به‌عنوان پیشکار مجازی به‌جای ما وارد برنامه‌ها شود و کارهای ما را انجام دهد، آینده‌نگرانه و جالب به نظر می‌رسد.

شرکت ربیت می‌گوید مدل عملی بزرگ R1 را با داده‌های ۸۰۰ اپلیکیشن تعلیم داده؛ اما فعلاً رابط کاربری آن‌ها را توسعه نداده است و به همین دلیل هنوز دردسترس نیستند.

مهندسان شرکت هم‌زمان روی رابط کاربری مولد نیز کار می‌کنند که قرار است برای برنامه‌های مختلف هر کاربر، UIهای جداگانه‌ای بسازد. در این صورت، شرکت مجبور نیست برای ساخت رابط اپلیکیشن‌های متعدد وارد عمل شود. اما این موضوع هنوز یک هدف روی کاغذ محسوب می‌شود که در مراحل بعدی نقشه‌ی راه دستیار هوش مصنوعی قرار دارد.

ربیت وعده داده است که تا اواخر سال جاری میلادی این اهداف به واقعیت می‌پیوندند، اما درحال‌حاضر R1 دکمه‌ای برای یادگرفتن و آموزش‌دیدن ندارد. کل برنامه‌هایی که از داده‌های آن‌ها استفاده می‌شود نیز به چهار برنامه خلاصه می‌شود که هیچ‌کدام از آن‌ها کامل و بی‌نقص کار نمی‌کنند.

چند روز پس از عرضه‌ی عمومی R1 یکی از کارشناسان Android Authority موفق شد لانچر اپلیکیشن ربیت را در گوشی پیکسل 6a گوگل دانلود و اجرا کند. او از دکمه‌ی افزایش صدای گوشی به‌عنوان دکمه‌ی سخت‌افزاری R1 استفاده کرد و یک حساب‌ کاربری ساخت. با اعمال کمی تغییرات، اپلیکیشن کاملاً مشابه گجت ربیت به سؤال‌های او پاسخ می‌داد.

این برنامه شاید همه‌ی کارهای گجت را انجام ندهد، ولی همین موضوع که روی یک گوشی میان‌رده‌ی دو سال پیش نصب و به‌راحتی اجرا شده است، نشان می‌دهد که دستیار هوش‌مصنوعی ربیت شباهت زیادی با یک برنامه‌ی ساده‌ی اندرویدی دارد.

شرکت ربیت بلافاصله پس از این ماجرا یک به‌روزرسانی جدید برای دستگاه خود منتشر کرد تا به برخی شکایات کاربران رسیدگی کند. هنوز زمان زیادی از این آپدیت نگذشته؛ ولی به گفته‌ی برخی از کاربران وضعیت عمر باتری‌ها تا حدودی بهبود یافته است.

مسئله‌ی اصلی محصولاتی که با نام دستیار هوش مصنوعی به بازار عرضه می‌شوند، مسئله‌ی زمان است. شرکت‌هایی مانند ربیت و هیومین می‌خواهند پیش از اینکه گوگل، اپل و سایر غول‌های فناوری نسخه‌های سخت‌افزاری دستیارهای هوش ‌مصنوعی خود را ارائه کنند، از بازار سود ببرند.

مارکز برانلی، یوتیوبر فناوری، می‌گوید در حال حاضر بسیاری از شرکت‌ها به‌صورت معکوس محصولاتشان را توسعه می‌دهند، یعنی ابتدا محصولات ناتمامی را عرضه می‌کنند که به‌هیچ‌وجه قابل‌ نقد و بررسی نیستند؛ سپس قول می‌دهند که با گذشت زمان با به‌روزرسانی‌های آتی ایده‌هایشان را کامل به‌مرحله‌ی اجرا می‌رسانند.