ویدیو: تکنولوژی شگفت‌انگیز CD برای ذخیره اطلاعات

در هنگام پخش، دستگاه CD از پرتو لیزر برای خواندن اطلاعات استفاده می‌کند. نور لیزر روی سطح دیسک تابیده می‌شود و بسته به این‌که به پیت یا لند برخورد کند، میزان بازتابش تغییر می‌کند.

تفاوت در شدت بازتاب نور توسط حسگر اپتیکال دستگاه تشخیص داده و به کدهای باینری تبدیل می‌شود. از همین طریق، داده‌های دیجیتال مانند صدا، تصویر یا فایل‌ها به اطلاعات قابل‌خواندن برای سیستم تبدیل می‌شوند.

سی‌دی از چندین لایه تشکیل شده است. در بخش زیرین، لایه‌ای ضخیم از پلاستیک شفاف پلی‌کربنات قرار دارد که به‌عنوان پایه‌ی اصلی عمل می‌کند. اطلاعات روی همین لایه‌ی پلی‌کربناتی در قالب مسیری مارپیچ از پیت‌ها و لندها قالب‌گیری یا سوزانده می‌شوند. طول این مسیر پیوسته به حدود ۵ کیلومتر می‌رسد و برجستگی‌ها در ابعادی در حد میکرومتر ساخته می‌شوند.

درون درایو نوری، موتور، لیزر و سامانه‌ی ردیابی وظیفه‌ی خواندن اطلاعات را برعهده دارند. هنگام چرخش دیسک، پرتو لیزر با طول موج حدود ۷۸۰ نانومتر از بخش زیرین شفاف دیسک عبور می‌کند و به لایه‌ی بازتاب‌دهنده می‌تابد.

هر بار که نور بازتاب‌یافته تغییری نمی‌کند، دنباله‌ای از صفرها ثبت می‌شود. از آن‌جا که مسیر اطلاعات به‌صورت مارپیچی از مرکز به بیرون امتداد دارد، موتور دستگاه باید با کاهش تدریجی سرعت چرخش، نرخ خواندن اطلاعات را ثابت نگه دارد.

روش ذخیره‌سازی اطلاعات در CD-ها بسته به نوع آن‌ها متفاوت است. در دیسک‌های آماده‌ی کارخانه‌ای یا CD-ROM، پیت‌ها در مرحله‌ی تولید به‌صورت دائمی روی لایه‌ی پلی‌کربناتی قالب‌گیری می‌شوند و اطلاعات فقط قابل خواندن است. در نوع CD-R، به‌جای پیت‌های فیزیکی از لایه‌ای رنگی حساس به نور استفاده می‌شود.

در CD-R، لیزر دستگاهِ رایت نقاطی از رنگ را می‌سوزاند و با تغییر میزان بازتاب سطح، الگوی معادل پیت و لند ایجاد می‌کند؛ این فرآیند غیرقابل‌برگشت است؛ اما در CD-RW از آلیاژ فلزی ویژه‌ای بهره گرفته می‌شود که می‌تواند بین دو حالت بلوری (بازتاب‌دهنده) و بی‌نظم یا آمورف (غیربازتاب) تغییر کند. لیزر پرقدرت نقاط غیربازتاب را ایجاد می‌کند و لیزر با توان کمتر می‌تواند با گرم‌کردن دوباره‌ی همان نقاط، ساختار بلوری را برگرداند تا اطلاعات از روی سی‌دی پاک شوند.