هواپیمای هندی پس از نقص خلبان خودکار تغییر مسیر داد و به دبی رفت

پرواز شماره‌ی ۱۵۴ شرکت «ایر ایندیا» که شامگاه ۹ اکتبر (۱۷ مهر ۱۴۰۴) از وین به‌سوی دهلی نو پرواز کرده بود، پس از بروز نقص فنی در سیستم خلبان خودکار و کنترل پرواز ناچار شد در میانه‌ی مسیر به سمت دبی تغییر مسیر دهد. این حادثه باعث نگرانی جدی انجمن خلبانان هند و درخواست آن‌ها برای بررسی فوری هواپیماهای بوئینگ ۷۸۷ شد.

به گفته‌ی سی.اس. راندهاوا رئیس فدراسیون خلبانان هند، این هواپیما در طول پرواز با مشکلات فنی عمده‌ای روبه‌رو شد که از جمله می‌توان به از کار افتادن ناگهانی سیستم خلبان خودکار و خرابی سیستم‌های حیاتی مثل فرود ابزاری (ILS) که برای فرود در شرایط دید محدود به‌کار می‌رود اشاره کرد. راندهاوا تأکید کرد که حتی کنترل‌های اصلی پرواز نیز با اختلال روبه‌رو بودند.

راندهاوا با تمجید از مهارت خلبانان گفت: «در شرایطی که بسیاری از سیستم‌های خودکار از کار افتاده بود، خلبانان توانستند هواپیما را در تاریکی شب و با حداقل امکانات به‌صورت ایمن در دبی فرود آورند.» شرکت بوئینگ از اظهارنظر درباره‌ی این موضوع خودداری کرد و ایر ایندیا فقط در بیانیه‌ای کوتاه توضیح داد که تغییر مسیر به‌دلیل مشکل فنی انجام شده است.

بر اساس داده‌های وب‌سایت Flightradar24، هواپیمای هندی پس از حدود سه ساعت و نیم توقف در دبی، پرواز خود را از سر گرفت و سرانجام با چهار ساعت تأخیر در دهلی نو فرود آمد. این رویداد فقط پنج روز پس از حادثه‌ برای یکی دیگر از بوئینگ‌های ۷۸۷ ایر ایندیا رخ داد که طی آن توربین هوای اضطراری (RAT) به‌طور ناگهانی در هنگام نزدیک‌شدن به فرودگاه بیرمنگام فعال شد. هرچند ایر ایندیا اعلام کرد پارامترهای الکتریکی و هیدرولیکی در آن حادثه طبیعی بوده‌اند.

به‌نوشته‌ی بیزنس‌اینسایدر، در پی رخدادها، راندهاوا از مقامات هندی خواست تا همه‌ی هواپیماهای ۷۸۷ را به‌طور موقت زمین‌گیر و سیستم‌های الکتریکی آن‌ها را بررسی کنند. گزارش رویترز نیز تأیید می‌کند که سازمان هواپیمایی هند از ایر ایندیا خواسته است دوباره توربین‌های اضطراری این مدل را بازرسی کند و گزارشی از بوئینگ بخواهد.

مدل بوئینگ ۷۸۷ در ماه‌های اخیر پس از سقوط مرگبار پرواز ۱۷۱ ایر ایندیا در ژوئن (خرداد و تیر ۱۴۰۴)، تحت نظارت دقیق‌تری قرار گرفته که البته شرایط آن حادثه متفاوت بوده است. گزارش اولیه نشان می‌دهد در آن پرواز سیستم RAT پس از قطع سوخت هر دو موتور فعال شده بود و کارشناسان احتمال خطای انسانی را محتمل‌تر می‌دانند. هنوز مشخص نیست بررسی نهایی چه نتیجه‌ای خواهد داشت، اما طبق برآوردها انتشار گزارش نهایی می‌تواند بیش از یک سال زمان ببرد.