هواپیمایی که پس از ۱۰ ثانیه سقوط کرد و جان ۱۵۴ نفر را گرفت

هواپیمایی که پس از ۱۰ ثانیه سقوط کرد و جان ۱۵۴ نفر را گرفت
پرواز شمارهی ۵۰۲۲ اسپانایر، ۲۰ آگوست ۲۰۰۸ (۳۰ مرداد ۱۳۸۷) تنها ۱۰ ثانیه پس از برخاستن از باند فرودگاه مادرید سقوط کرد. هواپیما، مکدانل داگلاس MD-82 بود و از ۱۷۲ سرنشینش، ۱۵۴ نفر جان باختند.
پرواز ۵۰۲۲ تنها سانحهی مرگبار اسپانایر در طول ۲۵ سال فعالیت شرکت و چهاردهمین سانحهی مرگبار در خانوادهی هواپیماهای MD-80 به شمار میرود.
Bureau of Aircraft Accidents Archives
تا سال ۲۰۲۵، این سانحه دومین حادثهی مرگبار تاریخ هوانوردی اسپانیا محسوب میشود؛ حادثهای که تصویر منفی اسپانایر را در ذهن مردم بهجا گذاشت و بحران مالی شرکت را وخیمتر کرد. اسپانایر در سال ۲۰۱۲ فعالیتش را برای همیشه متوقف کرد.
هواپیمایی که سقوط کرد، در اواخر ۱۹۹۳ ساخته شده بود و در سال ۱۹۹۹ از خطوط هوایی کرهی جنوبی به اسپانایر منتقل شد. در پرواز، ۱۶۶ مسافر و ۶ خدمه حضور داشتند؛ از جمله آنتونیو گارسیا لونا، کاپیتان ۳۹ ساله و فرانسیسکو خاویر مولت، کمکخلبان ۳۱ ساله.
حدود یک ساعت پیش از وقوع حادثه، خلبانان اولین تلاش خود برای برخاستن از زمین را به دلیل یک مشکل فنی متوقف کرده بودند. سنسور حرارتی دمای بالا را نشان میداد که باعث شد هواپیما برای بررسی به محل پارک برگردد.
تیم فنی پس از غیرفعال کردن سیستم گرمکن این سنسور و با توجه به اینکه شرایط آبوهوایی یخزدگی پیشبینی نمیشد، مجوز ادامهی پرواز را صادر کرد.
Bureau of Aircraft Accidents Archives
فاجعه در دومین تلاش برای برخاستن از باند رخ داد. علت اصلی، بازنشدن فلاپها و اسلتهای بال بود؛ قطعاتی که برای ایجاد نیروی بالابر کافی در سرعتهای پایین، حیاتی هستند.
تنها سه ثانیه پس از جداشدن چرخها از زمین، هواپیما بهشدت شروع به لرزیدن و کجشدن به طرفین کرد. همزمان، سیستم هشداردهندهی «واماندگی» و صدای هشدار مصنوعی در کابین خلبان فعال شد.
در آن لحظات بحرانی، به نظر میرسد کمکخلبان به اشتباه تصور کرد که مشکل از موتورها است. طبق صبحتهای ضبطشدهی کابین خلبان، او با لحنی پرسشگر از نقص موتور صحبت کرد و بلافاصله قدرت هر دو موتور، بهویژه موتور سمت راست را کاهش داد.
مقالههای مرتبط
اقدام اشتباه کمکخلبان، وضعیت را وخیمتر کرد و باعث شد هواپیما با زاویهی شدید ۳۲ درجه به سمت راست منحرف شود. کمکخلبان بلافاصله پس از این اشتباه، تلاش کرد با رساندن قدرت موتورها به حداکثر و بالاکشیدن دماغه تا زاویهی ۱۸ درجه، هواپیما را کنترل کند؛ اما دیگر دیر شده بود.
هواپیما ابتدا با بخش انتهایی بدنه (دم) و سپس با نوک بال و موتور سمت راست خود به شدت با زمین برخورد کرد. پس از کشیدهشدن روی زمین و جداشدن قطعاتی از آن، هواپیما با یک خاکریز حاشیهی باند برخورد کرد، برای لحظهای کوتاه دوباره به هوا برخاست و سرانجام متوقف شد.
منبع : زومیت