کشف کانی سیدریت در مریخ؛ نخستین مدرک قطعی از چرخه کربن در سیاره سرخ

برای آنکه مریخ برای حفظ آب مایع به اندازه‌ی کافی گرم و پایدار باشد، جو این سیاره به مقدار زیادی دی‌اکسید کربن نیاز داشت که توسط آتشفشان‌های فعال که زمانی در سطح سیاره گسترده بودند، در آسمان منتشر می‌شد.

بیشتر این دی‌اکسید کربن به فضا نشت می‌کرد؛ اما مقدار کافی از آن باقی ماند تا مریخ را گرم کند و نشانه‌هایی را در مواد معدنی سطح سیاره به جا بگذارد. بااین‌حال یک مشکل کوچک وجود دارد. به گفته‌ی توتولو، مدل‌ها پیش‌بینی می‌کنند که کانی‌های کربنات باید به‌طور گسترده وجود داشته باشند؛ اما تاکنون، تحقیقات انجام شده توسط مریخ‌نوردها و بررسی‌های مداری ماهواره‌ای از سطح مریخ، شواهد کمی از آن‌ها را یافته‌اند.

کشف شگفت‌انگیز جدید در داده‌های سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ پیدا شد؛ زمانی که مریخ‌نورد کیوریاسیتی که بیش از ۱۰ سال است در دهانه گیل مشغول به فعالیت است، با استفاده از ابزار شیمی و کانی‌شناسی خود (CheMin)، تجزیه و تحلیل پراش پرتوی ایکس روی مواد معدنی بخش‌های مختلف بستر دهانه انجام داد.

توتولو و همکارانش به دقت اندازه‌گیری‌های انجام شده توسط کیوریاسیتی را تجزیه و تحلیل کردند و سیدریت کریستالی خالص را در سه مورد از چهار سوراخی که مریخ‌نورد حفر کرده بود، پیدا کردند. این سیدریت که عمدتاً از آهن و کربن تری‌اکسید تشکیل شده است و مقادیر اندکی منیزیم دارد، باعث شگفتی پژوهشگرها شد. توتولو گفت:

ما از یافتن کانی‌های کربنات در اینجا شگفت‌زده شدیم؛ زیرا حتی دقیق‌ترین بررسی‌ها از داده‌های طیف‌سنجی مداری، نتوانسته بودند این مواد را شناسایی کنند. به نظر می‌رسد حضور مواد معدنی دیگر به‌ویژه نمک‌های سولفات منیزیم که به شدت در آب حل می‌شوند، احتمالا عامل پنهان‌شدن اثر کانی‌های کربنات در داده‌های مداری بوده‌اند. ازآنجایی‌که سنگ‌های مشابه حاوی این نمک‌ها در کل سیاره شناسایی شده‌اند، استنباط می‌کنیم که آن‌ها نیز احتمالاً حاوی کانی‌های کربنات فراوان هستند.