نبرد پرهیجان لندکروزر و کادیلاک اسکالید؛ زورآزمایی دو غول ژاپنی و آمریکایی

لندکروزر ۳۰۰ از پیشرانه‌ی ۳٫۵ لیتری V6 تویین‌توربو بهره می‌برد که قدرت ۴۱۵ اسب‌بخار و گشتاوری برابر ۶۵۰ نیوتن‌متر تولید می‌کند؛ در کنار این گزینه، نمونه‌ی دیزل ۳٫۳ لیتری V6 با ۳۰۹ اسب‌بخار و گشتاور ۷۰۰ نیوتن‌متر برای کاربردهای سنگین‌تر عرضه شده است. مدل دیزلی به‌لطف گشتاور بالاتر در آفرود و یدک‌کشی با دور موتور پایین عملکرد بهتری خواهد داشت.

در سوی دیگر، اسکالید از موتور ۶٫۲ لیتری V8 با خروجی ۴۲۰ اسب‌بخار و گشتاور ۶۲۴ نیوتن‌متر بهره می‌برد. حجم بالاتر موتور اسکالید در کنار ابعاد غول‌پیکرش در این تست برتری خود را به رخ می‌کشد؛ این تفاوت در نحوه‌ی واکنش هر خودرو به شتاب‌گیری و حمل‌بار هم به خوبی خودش را نشان می‌دهد.

Cadillac

لندکروزر با گشتاورِ بالا در دورهای پایین و گیربکس ۱۰ سرعته، شتاب‌گیری آرام‌تر ولی پُرتوان در شرایط دشوار را تضمین می‌کند؛ راننده در مسیرهای لغزنده، شیب‌دار یا هنگام یدک‌کشی، به نیرویی در دسترس تکیه می‌کند. اسکالید اما با موتور V8 و خروجیِ بیشتر، رفتار اسپرت‌تر و کشش بالاتر در سرعت‌های جاده‌ای نشان می‌دهد و برای خریدارانی که تجربه‌ی رانندگی لوکس و قدرتمند در شهر می‌خواهند، جذاب‌تر خواهد بود.

اسکالید آپشن‌هایی همچون صندلی‌های کاپیتانی ردیف دوم، سیستم صوتی AKG با ۴۲ اسپیکر (در نسل جدید) و امکاناتی مثل کنسول یخچال‌دار را ارائه می‌دهد.

لندکروزر در مقایسه با اسکالید آن‌چنان خودرو پرآپشنی نیست؛ اما از متریال با کیفیت و نمایشگرهای بزرگ (مانند نمایشگر ۱۲٫۳ اینچی با نمای مخصوص آفرود) برخوردار است.

اولویت اصلی لندکروزر افزودنِ سامانه‌های کمکیِ آفرود، سامانه‌ی نمایش زیرِ خودرو و دیفرانسیل‌های کنترل‌شونده است تا نسبت‌به اسکالید به آفرودر قدرتمندی تبدیل شود.