میدانیم دکمه اسنوز برایمان مضر است؛ پس چرا نمیتوانیم از فشردن آن دست برداریم؟

میدانیم دکمه اسنوز برایمان مضر است؛ پس چرا نمیتوانیم از فشردن آن دست برداریم؟
کمخوابی میتواند بهطور جدی به سلامت انسان آسیب برساند، اما صرفاً تعداد ساعتهای خواب شبانه کافی نیست؛ کیفیت خواب نیز اهمیت بالایی دارد. متخصصان خواب مدتها است هشدار دادهاند که خوابیدن مجدد پس از شنیدن زنگ صبحگاهی، نیاز بدن به استراحت را تأمین نمیکند. بااینحال، مطالعهای جدید نشان میدهد که بسیاری از ما این توصیهها را نادیده میگیریم.
در بهترین حالت، هیچکدام از ما نباید به ساعت زنگدار نیاز داشته باشیم، یا دستکم نه بهطور مداوم. اجبار به بیدارشدن ناگهانی نشاندهندهی این است که بدن شما احساس میکند به خواب کافی نرسیده و احتمالاً هم درست فکر میکند. شواهد زیادی وجود دارد که نشان میدهد کمخوابی به سلامت جسمی و روانی ما آسیب میزند.
کمخوابی به سلامت جسمی و روانی آسیب میزند
بااینحال، در دنیای امروزی، بیدارشدن در زمان مشخص اغلب اجتنابناپذیر است؛ بنابراین چالش ما این است که با توجه به زمانی که در اختیار داریم، بهترین کیفیت خواب ممکن را فراهم کنیم و این هدف، به گفتهی بیشتر متخصصان خواب، با بیدارشدن و زدن دکمهی اسنوز برای چند دقیقه خواب بیشتر و بعد دوباره بیدارشدن، بهدست نمیآید. اما بررسی رفتار واقعی مردم (نه آنچه باید انجام دهند) نشان میدهد که فشردن دکمهی اسنوز و خوابیدن پس از بیدارشدن ناگهانی با زنگ ساعت همچنان محبوب و رایج است.
دکتر ربکا رابینز، از بیمارستان بریگهام و زنان بههمراه همکارانش، با استفاده از دادههای اپلیکیشن اسلیپ سایکل (Sleep Cycle)، رفتار خواب ۲۱هزار نفر را در مجموع درطول سه میلیون شب بررسی کردند. نتایج نشان داد که در ۵۵٫۶ درصد مواقع، از دکمهی اسنوز استفاده شده و ۴۵ درصد از شرکتکنندگان این دکمه را در بیش از ۸۰ درصد مواقع فشار داده بودند.
بهطور میانگین، کاربران اپلیکیشن پس از اولین زنگ، دکمهی اسنوز را میزدند تا حدود ۱۱ دقیقه بخوابند. اما کاربرانی که بیش از ۸۰ درصد مواقع از دکمهی اسنوز استفاده میکردند، میانگین ۲۰ دقیقه خواب اضافی داشتند. بدتر از آن، دکمه اسنوز معمولاً فقط یکبار فشار داده نمیشد و بهطور میانگین ۲٫۴ بار در هر جلسهی خواب تکرار میشد. همچنین، زنان بیش از مردان از این ویژگی استفاده کردند.
بیشتر بخوانید
دکتر رابینز در بیانیهای اعلام کرد: «بسیاری از ما هنگام صبح با این تصور که شاید بتوانیم فقط کمی بیشتر بخوابیم، دکمهی اسنوز زنگ ساعت را فشار میدهیم، اما این پدیدهی فراگیر تاکنون در تحقیقات علمی حوزهی خواب بهطور جدی مورد توجه قرار نگرفته است.» البته این احتمال وجود دارد که کاربران اپلیکیشنهایی نظیر اسلیپ سایکل نمایندهی دقیقی از کل جمعیت عمومی نباشند.
رابینز اظهار داشت: «متأسفانه استفاده از دکمهی اسنوز، موجب اختلال در مهمترین مراحل خواب میشود. ساعات پایانی خواب، سرشار از دورهی حرکت سریع چشم (REM) هستند که برای سلامت شناختی و روانی اهمیت بسزایی دارند. استفاده مکرر از دکمهی اسنوز، این مراحل کلیدی را قطع میکند و تنها خواب سبک و ناکارآمد میان هر بار فشردن اسنوز را به ما میدهد. بنابراین، بهترین راهکار برای ارتقای کیفیت خواب و بهبود عملکرد روزانه، تنظیم زنگ هشدار برای آخرین زمان ممکن و پایبندی به برخاستن از خواب در نخستین مرتبهی بهصدا درآمدن زنگ است.»
برخلاف صدای بلند زنگ ساعت، توصیههای دکتر رابینز احتمالاً به گوش کسی نخواهد رسید. بهطور بدیهی، استفاده از قابلیت اسنوز عمدتاً در روزهای کاری رایج (دوشنبه تا جمعه در اکثر کشورهای توسعهیافته) مشاهده شده است. همچنین، بیشترین میزان استفاده در فصل زمستان گزارش شده، هرچند نوسانات ماهانه در این زمینه نسبتاً اندک بودهاند.
استفاده از اسنوز، موجب اختلال در مهمترین مراحل خواب میشود
تحقیق جدید هرچند در سطح بینالمللی انجام شده، عمدهی کاربران از کشورهای توسعهیافته بودهاند. براساس یافتهها، کشورهایی مانند سوئد، آلمان و ایالات متحده بیشترین وابستگی را به خوابهای بعد از اسنوز پس از بهصدا درآمدن زنگ هشدار از خود نشان دادهاند.
با آنکه بسیاری از یافتههای رابینز و همکارانش قابلپیشبینی بودند، یک نکته در میان آنها غیرمنتظره به نظر میرسد. افرادی که پنج ساعت یا کمتر میخوابند، به اندازهی کسانی که مدتزمان بیشتری میخوابند از دکمهی اسنوز استفاده نمیکنند. محققان معتقدند دلیل این امر میتواند آن باشد که افراد با ساعات خواب بسیار کوتاه، معمولاً مسئولیتهای فوری و اضطراری دارند که به آنها اجازه نمیدهد چند دقیقهی اضافی بخوابند.
در مقابل، افراد دارای خوابهای کوتاه، با مدت زمان بیش از ۹ ساعت بهطور خاص با استفادهی بیشتر از قابلیت اسنوز همراه بودند که احتمالاً نشاندهندهی جبران کمخوابی یا نشانهای از بیماری است.
مطالعه در نشریه Scientific Reports منتشر شده است.
منبع : زومیت