معمای ناپدید شدن امیلیا ارهارت؛ ترامپ دستور انتشار پرونده‌های محرمانه را صادر کرد

اقدام جدید دولت برای آزادسازی اسناد محرمانه، امید تازه‌ای برای محققان ایجاد کرده است. کارشناسان معتقدند در صورت وجود اطلاعات دقیق درباره پیام‌های رادیویی، مسیر پرواز، گزارش‌های دریایی یا مکاتبات میان نیروهای نظامی در زمان حادثه، امکان بازنگری علمی در فرضیه‌های پیشین فراهم خواهد شد.

در همین حال، پژوهش‌های میدانی و فنی درباره سرنوشت ارهارت در سال‌های اخیر افزایش یافته است. بنیاد تحقیقات دانشگاه پردو، جایی که ارهارت پیش از سفر آخرش با آن همکاری داشت، در حال آماده‌سازی مأموریتی جدید برای بررسی منطقه نیکومارو (در جمهوری کیریباتی امروزی) است. تصاویر ماهواره‌ای و هوایی نشان داده‌اند که شیئی در تالاب این جزیره وجود دارد که احتمال داده می‌شود بقایای هواپیمای ارهارت باشد. این مأموریت قرار است تا پایان سال ۲۰۲۵ انجام شود تا اصالت یافته‌ها با روش‌های ژئوفیزیکی و تصویربرداری سه‌بعدی بررسی شود.

در اوایل سال ۲۰۲۴ نیز شرکت اکتشافی Deep Sea Vision در بررسی بستر اقیانوس آرام مدعی کشف سازه‌ای مشابه هواپیمای لاکهید الکترا شد؛ اما مطالعات بعدی نشان داد که جسم مشاهده‌شده صرفاً ساختاری سنگی با شکل غیرمعمول بوده است. در پژوهش‌های دیگر نیز گروه‌های علمی تلاش کرده‌اند با بازسازی پیام‌های رادیویی ارسال‌شده از هواپیمای ارهارت، موقعیت تقریبی سقوط یا فرود اضطراری او را مشخص کنند.

در کنار این تلاش‌ها، نظریه «سقوط و غرق‌شدن» که نخستین‌بار توسط الجن لانگ، پژوهشگر هوانوردی مطرح شد، همچنان در میان متخصصان پذیرفتنی‌ترین توضیح به شمار می‌رود. در این فرضیه، هواپیما احتمالاً نزدیک مقصد، یعنی جزیره هاولند سوختش تمام شد و در اقیانوس سقوط کرد. گروه‌های دیگری از جمله سازمان بین‌المللی برای بازیابی هواپیمای تاریخی نیز با تمرکز بر جزیره نیکومارو در تلاش‌اند فرضیه فرود اضطراری را تأیید یا رد کنند.

با وجود همه این تلاش‌ها، هنوز مدرک قطعی درباره سرنوشت نهایی ارهارت و فرد نونان وجود ندارد. کارشناسان بر این باورند که اگر اسناد دولتی وعده داده‌شده حاوی جزئیاتی از عملیات جست‌وجو یا پیام‌های ارتباطی ثبت‌نشده باشند، می‌توانند به‌صورت معناداری مسیر تحقیقات را دگرگون کنند.

در عین حال، برخی ناظران زمان‌بندی این تصمیم را پرسش‌برانگیز دانسته‌اند، زیرا این اعلام درست در زمانی صورت گرفته که درخواست‌ها برای انتشار اسناد محرمانه‌ی دیگر دولت نیز افزایش یافته است. بااین‌حال، بسیاری از تاریخ‌نگاران و پژوهشگران حوزه هوانوردی این اقدام را گامی مثبت در جهت شفافیت تاریخی و فرصتی برای تمرکز دوباره بر دستاوردهای برجسته ارهارت در تاریخ پرواز می‌دانند.