معجزه در سرزمین یخ؛ وقتی عشق مادری، خرس قطبی را به فرزندخواندگی وامی‌دارد

بهار امسال، زمانی که دانشمندان ماده‌خرس را هنگام خروج از لانه‌ی زایمان در پارک ملی واپوسک ردیابی کردند، یک توله همراهش بود که توسط تیم پژوهش برای بررسی‌های علمی علامت‌گذاری شد. اما در پاییز، وقتی خرس مادر دوباره مشاهده شد، توله‌ای بدون علامت همراه داشت که شانه‌به‌شانه‌ی فرزند اصلی او حرکت می‌کرد و هیچ علامتی هم نداشت.

البته، فرزندخواندگی همیشه به معنای یتیم‌شدن توله نیست. خرس‌های قطبی گاهی توله‌های اضافی را می‌پذیرند یا حتی ممکن است توله‌های دو خانواده با هم عوض شوند. در حالت عادی، شانس زنده‌ماندن توله‌های خرس قطبی در سال اول زندگی حدود ۵۰ درصد است، اما اگر توله‌ای یتیم شود، این شانس تقریباً به صفر می‌رسد. بااین‌حال، طبیعت بی‌رحم است. از ۱۲ مورد قبلی فرزندخواندگی در منطقه طی نیم قرن اخیر، تنها ۳ توله زنده مانده‌اند.

در حالی که تغییرات اقلیمی و ذوب یخ‌های قطبی بقای این گونه‌‌ی ارزشمند را به خطر انداخته است، فداکاری مادرانه معنای دیگری پیدا می‌کند. ایوان ریچاردسون، پژوهشگر سازمان محیط زیست کانادا، معتقد است این اتفاق یک پیروزی کوچک برای طبیعت است:

خرس‌های قطبی در دنیای امروز با چالش‌های سختی روبرو هستند. در حیات‌وحش، تنها نیمی از توله‌ها شانس رسیدن به بلوغ را دارند. وقتی یک ماده‌خرس تصمیم می‌گیرد توله دیگری را زیر بال‌و‌پر خود بگیرد، در واقع شانس بقای آن موجود را از صفر به عددی چشمگیر می‌رساند.»

تصاویر تازه ثبت‌شده نشان می‌دهد که در حال حاضر خانواده‌ی سه‌نفره در سلامت کامل به سر می‌برند. مادر و دو توله در حال گشت‌زنی در نزدیکی خلیج هادسن هستند؛ جایی که صدها خرس قطبی هر پاییز در انتظار تشکیل مجدد یخ‌های دریایی تجمع می‌کنند.

طبق برنامه‌ی طبیعت، توله‌ها تا دو سال دیگر در کنار مادرشان می‌مانند تا فنون حیاتی شکار فک روی یخ‌های شناور را بیاموزند؛ مادری که ثابت کرد در دنیای وحش نیز، مهر مادری مرز و نژاد نمی‌شناسد.