مردم در سرتاسر دنیا کمتر بچه‌دار می‌شوند: آیا واقعاً به پایان دنیا نزدیک شده‌ایم؟

جوانان در کشورهای ثروتمند کمتر وارد روابط می‌شوند و فعالیت جنسی کمتری دارند. سرگرمی‌های آنلاین جای تعاملات واقعی را گرفته و اعتماد اجتماعی را کاهش داده است. زنان فرصت‌های تحصیلی و شغلی بیشتری پیدا کرده‌اند و در انتخاب شریک زندگی سخت‌گیرتر شده‌اند. این عدم تطابق در برخی کشورها باعث جنبش‌هایی مثل «چهار نه» در کره جنوبی و «پسران مجرد» در آمریکا شده است.

افزایش تحصیل و شغل پرتنش نیز باعث شده بسیاری فرزنددار شدن را به تعویق بیندازند. حتی کسانی که فرزند دارند، مجبورند انرژی و منابع بیشتری روی تعداد کمتر کودکان صرف کنند.

هزینه‌های زندگی، به ویژه مسکن گران، نیز فشار بیشتری ایجاد می‌کند. در کشورهای مختلف، بسیاری از مردم دلیل اصلی فرزند نداشتن خود را محدودیت مالی می‌دانند.

دیگر عوامل شامل کاهش کیفیت اسپرم و نگرانی درباره بی‌ثباتی سیاسی و محیطی است. استوارت گیتل-باستن، جامعه‌شناس می‌گوید نرخ پایین باروری نتیجه مشکلات اجتماعی و قانونی است که باعث می‌شود مردم نتوانند به تعداد بچه‌ای که می‌خواهند برسند.

پیامدهای کاهش زاد و ولد در کشورهای مختلف متفاوت خواهد بود. کشورهایی با درآمد متوسط مثل کوبا، کلمبیا و ترکیه بیشترین آسیب را خواهند دید، زیرا کاهش باروری با افزایش مهاجرت به کشورهای ثروتمند همراه است.

پیری جمعیت مسئله اصلی است. در کشورهایی که نرخ باروری کاهش یافته، درصد افراد بالای ۶۵ سال طی ۲۵ سال آینده تقریباً دو برابر خواهد شد. با افزایش طول عمر، نیاز به حمایت مالی و فیزیکی بیشتر می‌شود، در حالی که عرضه عقب است.

برخی از راهکارهای پیشنهادی برای مقابله با بحران کاهش باروری عبارتند از:

• ارائه مشوق‌های مالی: کشورهایی مانند ایالات متحده پیشنهاد کرده‌اند که به هر نوزاد تازه متولد شده مبلغی به‌عنوان سرمایه‌گذاری اولیه ارائه دهند.
• حمایت از سیاست‌های مهاجرتی: برخی کشورها به‌منظور جبران کاهش جمعیت، سیاست‌های مهاجرتی را تقویت کرده‌اند.
• ایجاد زیرساخت‌های مناسب برای نگهداری از سالمندان: با افزایش امید به زندگی، نیاز به خدمات بهداشتی و حمایتی برای سالمندان افزایش یافته است.

با وجود این تلاش‌ها، برخی پژوهشگران بر این باورند که نرخ باروری ممکن است به سطوح پیشین بازنگردد. بنابراین، تمرکز بر تاب‌آوری و آمادگی برای تغییرات جمعیتی آینده به‌جای تلاش برای بازگشت به نرخ‌های باروری بالا، پیشنهاد می‌شود.

در نهایت، برخی محققان معتقدند که نرخ‌های باروری پایین، اما نه بسیار پایین، می‌توانند مزایایی نیز داشته باشند. به‌عنوان مثال، کاهش فشار بر منابع طبیعی و کاهش آلودگی می‌تواند از جمله این مزایا باشد.