مردانی که اسپرم باکیفیت‌تر دارند، از طول عمر بیشتر برخوردار هستند

دکتر لارکه پریسکورن، همه‌گیرشناس در بیمارستان دانشگاه کپنهاگ که همراه دکتر نیلز یورگنسن متخصص اندرولوژی، هدایت مطالعه را برعهده داشت، گفت: «به‌نظر می‌رسد هرچه کیفیت مایع منی بهتر باشد، طول عمر نیز بیشتر خواهد بود.»

در تمام معیارهای مرتبط با کیفیت اسپرم، کیفیت پایین‌تر با مرگ زودتر ارتباط داشت. این یافته نشان می‌دهد کیفیت مایع منی نشان‌دهنده سلامت عمومی مردان است و می‌تواند احتمال بروز مشکلات پزشکی در سال‌های آینده زندگی را پیش‌بینی کند.

اطلاعاتی که در مطالعه مورد تجزیه‌وتحلیل گرفت، مربوط به مردانی بود که در سال‌های ۱۹۶۵ تا ۲۰۱۵ به‌دلیل بچه‌دارنشدن به پزشک مراجعه کرده بودند و مایع منی آن‌ها مورد ارزیابی قرار گرفته بود. نمونه‌ها ازنظر حجم مایع منی، غلظت اسپرم، شکل اسپرم و نسبت اسپرم‌های متحرک ارزیابی شدند. در‌حالی‌که برخی از مردان هیچ اسپرمی تولید نمی‌کردند، برخی دیگر کیفیت مایع منی بسیار خوبی داشتند.

پژوهشگران با استفاده از پایگاه‌های داده‌های دولتی، سلامت مردان را تا ۵۰ سال بعد از آزمایش‌های اسپرم دنبال کردند. در این مدت، ۸۶۰۰ نفر از آن‌ها (۱۱ درصد) فوت کردند.

حدود ۶۰ هزار مرد بین سال‌های ۱۹۸۷ تا ۲۰۱۵ نمونه‌های منی خود را ارائه داده بودند و سوابق آن‌ها اطلاعات دیگر مانند سطح تحصیلات و بیماری‌هایی را شامل می‌شد که در ده سال قبل از ارزیابی مایع منی تشخیص داده شده بود.

ارتباط بین کیفیت ضعیف مایع منی و مرگ زودرس با بیماری‌هایی که در دهه قبل از آزمایش تشخیص داده شده بود یا با سطح تحصیلات مردان که معمولاً نشان‌دهنده وضعیت اجتماعی و اقتصادی و تا حدی عوامل سبک زندگی مانند سیگارکشیدن، رژیم غذایی یا ورزش است، توضیح داده نشد.

پریسکورن می‌گوید گرچه داده‌ها توضیحی درباره مکانیسم‌های زیستی احتمالی ارائه نمی‌دهند، شرایط رحم ممکن است اهمیت داشته باشد. در این سناریو، عواملی که بر رشد جنین تأثیر می‌گذارند، می‌توانند هم به اسپرم و هم به سلامت کلی فرد در دوران بزرگسالی آسیب برسانند.

اکنون پژوهشگران می‌خواهند دریابند کدام بیماری‌ها بیشتر در مردانی با کیفیت پایین مایع منی دیده می‌شود. اگر بیماری‌های خاصی شناسایی شوند، پزشکان می‌توانند به مردانی که نتایج ارزیابی مایع منی آن ها خوب نیست، اقدامات پیشگیرانه را توصیه کنند.

پروفسور جان آیتکن، زیست‌شناس تولیدمثل از دانشگاه نیوکاسل استرالیا در سرمقاله‌ همراه نوشت: «اگر اسپرم‌ها واقعاً به عنوان زنگ خطر سلامت مردان عمل می‌کنند، سوال واضحی که باید پرسید این است که علت این امر چیست؟»

محرک‌های احتمالی می‌تواند شامل نقایص ژنتیکی در کروموزوم‌های جنسی، ضعف سیستم ایمنی، مشکلات همزمان مانند بیماری قلبی، عوامل سبک زندگی و آلاینده‌ها باشد.

آیتکن فکر می‌کند ممکن است استرس اکسیداتیو که در آن مولکول‌های واکنش‌پذیر قوی به نام رادیکال‌های آزاد به کیفیت مایع منی و بافت‌های بدن آسیب می‌زنند و روند پیری را تسریع می‌کنند، مسئول این اتفاق باشد.

آلن پیسی، استاد آندرولوژی در دانشگاه منچستر می‌گوید این مطالعه به شواهد موجود در این زمینه اضافه می‌کند که احتمال ابتلا به بیماری یا خطر مرگ زودرس در مردانی که کیفیت مایع منی ضعیفی دارند، بالاتر است. او می‌افزاید تاکنون کسی توضیح قانع‌کننده‌ای ارائه نکرده؛ ممکن است مشکل سلامتی ناشناخته دوران کودکی هم باعث کاهش کیفیت مایع منی در جوانی و هم مشکلات سلامتی در دوران بزرگسالی شود. برای درک این موضوع به پژوهش‌های بیشتری نیاز است.

پیسی می‌گوید نباید مردانی که کیفیت اسپرم پایینی دارند، وحشت‌زده شوند؛ اما باید از این فرصت بهره بگیرند و هر گونه نگرانی را با متخصص باروری یا پزشک خانواده خود مطرح کنند. علاوه‌براین، همان‌طور که مردان مسن‌تر می‌شوند، باید تشویق شوند هر پیشنهاد غربالگری سلامتی را که به آن‌ها ارائه می‌شود، قبول کنند.