زنی که قلب زمین را کشف کرد؛ اینگه لیمان چگونه دنیای ژئوفیزیک را متحول کرد؟

در سال ۱۹۲۸، مؤسسه سلطنتی ژئودتیک دانمارک (که امروزه با نام سازمان داده‌های زمین‌شناختی دانمارک شناخته می‌شود) تأسیس شد و نورلند ریاست آن را بر عهده گرفت. دیری نپایید که لیمان به عنوان نفر دوم این مؤسسه برگزیده و به مدیریت بخش لرزه‌شناسی منصوب شد تا نظارت بر ایستگاه‌های لرزه‌نگاری دانمارک را بر عهده بگیرد.

اینگه لیمان با مدیریت ایستگاه‌های لرزه‌نگاری دانمارک و گرینلند، سرانجام به جایگاهی رسید که سزاوارش بود. اما حتی پس از بازنشستگی رسمی، دست از جست‌وجو برنداشت و مرز لرزه‌ای جدیدی را در عمق ۲۲۰ کیلومتری گوشته زمین کشف کرد که امروزه به پاس قدردانی از او «ناپیوستگی لیمان» نامیده می‌شود.

علاوه بر انبوه افتخارات علمی، لیمان در سال ۱۹۶۵ مدال طلای آکادمی سلطنتی علوم و ادبیات دانمارک را دریافت کرد. در ادامه، مدال معتبر ویلیام بووی از سوی اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا (AGU) در سال ۱۹۷۱ و مدال هری فیلدینگ رید از انجمن لرزه‌شناسی آمریکا نیز در سال ۱۹۷۸ به او اهدا شد.

این محقق بی‌ادعا سرانجام در ۲۱ فوریه ۱۹۹۳، در ۱۰۴ سالگی در شهر کپنهاگ چشم از جهان فروبست، اما مرگ پایان مسیر نبود و اینگه لیمان اکنون به یکی از چهره‌های ماندگار تاریخ تبدیل شده است. امروزه نه تنها مدالی به نام او در اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا اهدا می‌شود، بلکه بنای یادبود او از سال ۲۰۱۷ در قلب کپنهاگ ایستاده است. قرار است در سال ۲۰۲۸، پرتره‌ی اینگه لیمان روی اسکناس‌های جدید دانمارک نقش ببندد تا جهان هرگز زنی را که قلب زمین را برایمان رمزگشایی کرد، فراموش نکند.