راز بزرگ تاریخ در آستانه کشف؛ آیا مقبره کلئوپاترا، آخرین ملکه مصر در اعماق مدیترانه پنهان است؟
راز بزرگ تاریخ در آستانه کشف؛ آیا مقبره کلئوپاترا، آخرین ملکه مصر در اعماق مدیترانه پنهان است؟
پس از دو دهه جستوجوی بیوقفه، اکنون یک باستانشناس معتقد است که در آستانهی حل یکی از بزرگترین معماهای کشفنشدهی تاریخ قرار دارد: آرامگاه گمشدهی کلئوپاترا. کاتلین مارتینز، کاوشگر نشنال جئوگرافیک، با کشف مجموعهای عظیم از سازههای باستانی غرقشده در سواحل مصر، اکنون باور دارد که مقبرهی آخرین فرعون مصر و مارک آنتونی، معشوقش، ممکن است در زیر آبهای مدیترانه پنهان شده باشد.
کلئوپاترا، ملکهی افسانهای مصر، از قرنها پیش ذهن و تخیل مردم جهان را تسخیر کرده است. باستانشناسان از سالها پیش در جستوجوی مقبرهی او هستند؛ آرامگاهی که بنا بر روایت مشهور، همراه با مارک آنتونی در آن آرمیده است. با وجود تلاشهای فراوان، هیچ نشانی قطعی از این مقبره بهدست نیامده، هرچند باور عمومی بر این است که محل دفن او باید در نزدیکی کاخ سلطنتی اسکندریه قرار داشته باشد.
کلئوپاترا و مارک آنتونی ممکن است در اعماق مدیترانه نهفته باشند
اما کاتلین مارتینز بر این باور است که آرامگاه نهایی کلئوپاترا ممکن است در محلی به نام «تاپوزیریس مگنا» پنهان باشد. جستوجوی بیستسالهی او برای اثبات این فرضیه، همراه با کشف بندرگاهی باستانی و غرقشده در چند کیلومتری ساحل مدیترانه که احتمالاً بخشی از همان معبد بوده، در مستند تازهی نشنال جئوگرافیک با عنوان «راز نهایی کلئوپاترا» روایت شده است.
مسیر حرفهای مارتینز ابتدا از دنیای حقوق جنایی آغاز شد و سپس در مسیر باستانشناسی ادامه یافت. او معمای مکان دفن کلئوپاترا را همچون یک پروندهی جنایی بررسی کرد: تحلیل شخصیت ملکه، شناسایی دوستان و دشمنانش و بازسازی الگوهای تصمیمگیری او. مارتینز در گفتوگو با ارزتکنیکا، توضیح داد که کلئوپاترا استراتژیست بود و همیشه نقشهای جایگزین داشت. همین ویژگی باعث شد او به این نتیجه برسد که ملکه حتی برای مرگ خود نیز برنامهریزی کرده و احتمالاً دستور داده بود جسدش از طریق تونلهای مخفی به آرامگاهی ناشناخته منتقل شود.
بیشتر بخوانید
روایتهای تاریخی از زندانی بودن کلئوپاترا در کاخ سلطنتی سخن میگویند. گفته میشود یکی از متحدانش برایش سبدی از انجیر آورد که درون آن مار کبرایی پنهان بود و نیش مرگبارش به زندگی ملکه پایان داد. اما مارتینز این پرسش را مطرح کرد که چرا باید از یک مار واقعی استفاده میشد، درحالیکه میتوانستند زهر آن را در غذا یا نوشیدنی مخلوط کنند.
اسطورهشناسی مصر، پاسخی برای این پرسش دارد. مار با الهه ایزیس پیوند داشت و کلئوپاترا خود را بهعنوان تجسم انسانی این الهه معرفی کرده بود. به گفتهی مارتینز، او میمرد، اما نه بهعنوان یک زندانی، بلکه بهعنوان ایزیس، بهعنوان الهه و همین است که او را به افسانه بدل کرد. چنین نگرشی این احتمال را تقویت میکند که او وصیت کرده باشد خود و آنتونی در معبدی وقف ایزیس به خاک سپرده شوند؛ نظریهای که نوشتههای پترارک و منابع دیگر نیز از آن پشتیبانی میکنند.
منبع : زومیت