مصرف بیش از حد ویتامین دی میتواند به مسمومیت خونی و نارسایی کلیه بینجامد

مصرف بیش از حد ویتامین دی میتواند به مسمومیت خونی و نارسایی کلیه بینجامد
کمبود ویتامین دی ممکن است به استئومالاسی یا همان نرمی استخوان منجر شود؛ اختلالی نادر در استخوان که باعث درد استخوان و ضعف عضلات میشود، اما مصرف بیش از حد ویتامین دی نیز میتواند یک مشکل مهم باشد و در نتیجه علائم مشابه و گاهی یک بیماری نادر و سمی خون ایجاد کند.
هایپرکلسمی به دلیل سطح بالاتر از حد طبیعی کلسیم، یعنی ماده معدنی تقویتکننده استخوان، در خون ایجاد میشود که میتواند به نارسایی کلیه، ضربان غیرطبیعی قلب و حتی کما منجر شود.
کلینیک مایو توضیح میدهد: «هایپرکلسمی میتواند باعث ناراحتی معده و استفراغ، ضعف و تکرر ادرار شود. همچنین میتواند به درد استخوان و مشکلات کلیوی مانند سنگ کلیه بینجامد.»
خستگی، درد استخوان، حالت تهوع، یبوست، افسردگی، فراموشی، کاهش اشتها، درد و گرفتگی عضلات و تشنگی بیشتر از علائم رایج هایپرکلسمی به شمار میروند.
طبق اعلام کلینیک کلیولند، موارد شدید ممکن است نیاز به بستری شدن داشته باشند.
برخی پزشکان ممکن است استروئیدهایی تجویز کنند که کار کاهش سطح کلسیم را انجام میدهند. بررسی سطح کلسیم خون با استفاده از آزمایش خون میتواند به پزشکان بگوید که آیا شما هایپرکلسمی دارید یا نه.
هایپرکلسمی خفیف بین ۱۰.۵ تا ۱۱.۹ میلیگرم کلسیم در هر دسیلیتر خواهد بود. در حالی که سطح بین ۱۴ تا ۱۶ میلیگرم کلسیم در هر دسیلیتر، حاکی از یک وضعیت پزشکی اورژانسی است.
بر اساس اعلام کلینیک کلیولند، هایپرکلسمی روی ۱ تا ۲ درصد عموم مردم تاثیر میگذارد، اما ممکن است هر فردی را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد.
همه موارد قابل پیشگیری نیستند، اما افراد باید از مصرف بیش از حد قرصهای کلسیم خودداری کنند. کلینیک کلیولند توصیه میکند هیچکس نباید بیش از چهار هزار واحد بینالمللی ویتامین دی در روز مصرف کند. این واحد استاندارد اندازهگیری برای ویتامینهایی به کار میرود که میتوانند در چربی یا روغنها حل شوند، مانند ویتامینهای آ و دی.
قرصهای ویتامین دی که به صورت آنلاین فروخته میشوند، بین هزار تا پنج هزار واحد بینالمللی دارند و استفاده از آنها به تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده نرسیدهاند.
بیشتر افراد تا قبل از ۷۰ سالگی برای اینکه به اندازه کافی ویتامین دی دریافت کنند، فقط به ۶۰۰ واحد بینالمللی در روز نیاز دارند.
تعداد بسیار کمی از مواد غذایی به طور طبیعی حاوی ویتامین دیاند. سالمون و دیگر ماهیهای چرب یک استثنا به شمار میروند. به طوری که به گفته مرکز پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز، ۳.۵ اونس [۱۰۰ گرم] سالمون صیدشده وحشی بین ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ واحد فراهم میکند. زرده تخممرغ حدود ۲۰ واحد بینالمللی دارد و قارچ شیتاکه در هر ۳.۵ اونس ۱۰۰ واحد بینالمللی دارد.
بعضی شیرها، آبپرتقالها، ماستها، کرهها، پنیرها و غلات صبحانه حاوی ویتامین دی افزودهاند. افراد باید برچسبهای آنها را بررسی کنند.
بر اساس گفته کلینیک مایو، احتمال اینکه از خوردن غذاهای دارای ویتامین دی دچار مسمومیت ویتامین دی شوید، کم است.
این کلینیک میگوید: «کارشناسان همچنین گمان نمیکنند که شما با قرار گرفتن در معرض نور خورشید بتوانید دچار مسمومیت ویتامین دی شوید. پوست در پاسخ به پرتوهای خورشید، ویتامین دی تولید میکند، اما بدن مقدار ویتامین دی ایجادشده به این روش را کنترل میکند.»



