درسی از توکیو برای بحران آب ایران؛ چطور مشکل لوله‌های فرسوده را حل کنیم؟

همچنین در میان همه پیچیدگی‌های مدیریت خصوصی، دستاوردهای نرم‌افزاری چشمگیری نیز توسعه می‌یابند:

نکته‌ی جالب اینکه ThamesConnect، راهکار نرم‌افزاری بسیار کارآمدی برای مشکلی است که در مدل دولتی، یکپارچه و سیستماتیک توکیو اصولاً وجود ندارد!

مقایسه‌ی سیستم‌های شهری توکیو و لندن، دعوای «دولتی خوب» علیه «خصوصی بد» نیست. نکته‌ی اصلی «انگیزه» است؛ یعنی هدفی که هر شهر از اول داشته، روی همه چیز، از انتخاب تکنولوژی تا نتیجه‌ی نهایی، تأثیر گذاشته است.

به‌طور دقیق‌تر، هدف توکیو مقاومت در برابر زلزله و خشکسالی بود. برای همین، دنبال راه‌حل‌های اساسی و بلندمدت رفت. آن‌ها هم از تکنولوژی‌های پیشرفته مثل هوش مصنوعی استفاده کردند و هم از روش‌های قدیمی مثل حفظ جنگل‌ها.

درس توکیو این است: اگر از همان ابتدای کار برای «زیرساخت درست» هزینه کنید، شاید گران تمام شود، اما در آینده، هزینه‌های نگهداری‌ به‌مراتب کمتر می‌شود و سیستم بسیار مقاوم‌تر خواهد بود. ضمن اینکه نشان می‌دهد داشتن متخصصان داخلی چقدر بهتر از برون‌سپاری همه‌چیز است.

در مقابل، هدف لندن، رعایت قانون و استانداردهای محیط‌زیستی بود. آن‌ها نمی‌توانستند کل زیرساخت‌های قدیمی شهر را خراب کنند و از نو بسازند.

درسی که از لندن می‌توان آموخت این است که محدودیت همیشه بد نیست و می‌تواند باعث خلاقیت شود. لندن به جای خراب کردن، با تکنولوژی‌های نرم (مثل شبیه‌سازی دیجیتال یا «دوقلوی دیجیتال») و روش‌های تعمیر بدون حفاری، یاد گرفت که چطور زیرساخت‌های قدیمی‌اش را هوشمندانه بازسازی و زنده نگه دارد.