خودرو ژاپنی عجیبی که با آب کار می‌کند؛ واقعیت یا دروغ؟
خودرو ژاپنی عجیبی که با آب کار می‌کند؛ واقعیت یا دروغ؟
شرکتی ژاپنی به نام Genepax مدعی شد خودرویی توسعه داده که بدون بنزین، بدون شارژ باتری و بدون انتشار آلاینده کار می‌کند. به‌گفته‌ی این شرکت، تنها چیزی که نیاز دارید یک لیتر آب است؛ هر نوع آبی، از آب باران تا آب رودخانه، آب دریا یا حتی چای ژاپنی. این خودرو در شهر اوزاکا رونمایی شد. این ادعا بعدها از سوی متخصصان رد شد.
سخنگوی Genepax گفته بود: «ویژگی اصلی خودرو آب‌سوز این است که هیچ‌چیز دیگری لازم ندارد. خودرو تا زمانی که بطری آب همراه‌تان باشد به حرکت ادامه می‌دهد.» طبق توضیح تلویزیون ژاپن، با ریختن آب در مخزن پشتی، سامانه‌ی انرژی جدید، هیدروژن آب را جدا و الکترون آزاد می‌کند و در نهایت توان الکتریکی تولید می‌شود.
گفته می‌شد کلید این فناوری، سامانه‌ی MEA است؛ ساختاری که توانایی تجزیه‌ی آب به هیدروژن و اکسیژن را دارد. طراحان Genepax ادعا می‌کردند که تقریباً ۹۷ درصد از آب‌های زمین (آب‌های شور) می‌تواند به‌عنوان منبع سوخت استفاده شود.
خودروهای آب‌سوز؛ واقعیت یا شبه‌علم؟
بحث خودروهای آب‌سوز زمانی مطرح شد که ژاپن در همان دوره روی خودروهای هیدروژنی نیز کار می‌کرد. هوندا FCX Clarity یکی از نخستین نمونه‌های تجاری بود؛ خودرویی مبتنی‌بر پیل سوختی که تنها خروجی آن آب است و راندمانش سه برابر خودروهای بنزینی مشابه ارزیابی می‌شد.
مدل پیل سوختی هوندا محدوده‌ی حرکتی ۳۸۶ کیلومتری داشت و طراحی‌اش به‌لطف پکیج فشرده‌ی هیدورژن بهبود یافته بود. هوندا تعداد محدودی از این خودرو را در آمریکا عرضه کرد و در نهایت تولیدش متوقف شد.
در دهه‌ی گذشته، علاقه‌ی مردم به چنین ایده‌هایی زیاد بود. هزاران نفر برای داشتن یک مدل FCX Clarity ثبت‌نام کرده بودند و امیدوار بودند بدون مصرف بنزین رانندگی کنند.
به باور فیزیک‌دانان، آب انرژی کافی برای به‌حرکت‌درآوردن خودرو را ندارد
با وجود این ادعاها، جامعه‌ی علمی توضیح متفاوتی ارائه داد. در منابع معتبر تأکید می‌شود که طبق قوانین فیزیک، استخراج انرژی از آب ممکن نیست. هر فرایندی که آب را به هیدروژن و اکسیژن تجزیه کند، به انرژی نیاز دارد؛ انرژی‌ای که همیشه بیش از مقدار انرژی آزادشده در مرحله‌ی بعد است. به‌عبارت دیگر، آب منبع انرژی نیست، بلکه محصول نهایی احتراق است.
در سال ۲۰۰۸ بسیاری از متخصصان اعلام کردند که خودروهای «آب‌سوز» از نظر علمی قابل اتکا نیستند. فرایند الکترولیز اگرچه می‌تواند با ولتاژهای کم انجام شود، اما انرژی ورودی آن بیشتر از انرژی خروجی است و امکان ایجاد سیستم «خودکفا» وجود ندارد.
در بحث‌های موافق، استدلال می‌شد که هیدروژن و اکسیژن جداشده می‌توانند به‌صورت گاز قابل احتراق وارد موتور شوند. با این حال، فیزیک‌دانان تأکید دارند که هیدروژنی که از الکترولیز به‌دست می‌آید، انرژی‌ای بیش از آنچه برای جداسازی نیاز بوده تولید نمی‌کند و بنابراین نمی‌تواند جایگزین سوخت فسیلی یا پیل سوختی شود.
متخصصان یادآور شدند که موتورهای احتراقی به اکسیژن نیاز دارند؛ اما این موضوع تغییری در اصل مسئله ایجاد نمی‌کند: آب انرژی ندارد؛ انرژی از جایی دیگر باید وارد سیستم شود.
منبع : زومیت
