تمساح‌ها به دلیلی هوشمندانه به خوردن سنگ علاقه دارند

گروهی از دانشمندان دانشگاه یوتا برای آزمودن این فرضیه قدیمی که تمساح‌ها برای سنگین‌تر شدن سنگ می‌بلعند، آزمایشی انجام دادند. آن‌ها هفت الیگاتور آمریکایی جوان (Alligator mississippiensis) را به آزمایشگاه آوردند و بررسی کردند که آیا خوردن سنگ‌ریزه‌ها روی رفتار شیرجه‌زدن آن‌ها تأثیر دارد یا نه.

آن‌طور که آی‌اف‌ال ساینس می‌نویسد، بدون وجود سنگ در معده، تمساح‌ها به‌طور میانگین کمتر از ۶ دقیقه زیر آب می‌ماندند. اما پس از بلعیدن سنگ‌ها، میانگین مدت ماندن زیر آب حدود ۱۱ دقیقه شد. به بیان دیگر، تمساح‌هایی که سنگ خورده بودند، می‌توانستند ۸۸ درصد بیشتر از آن‌هایی که معده خالی داشتند زیر آب بمانند.

پژوهشگران با توجه به نتایج خود این‌گونه پیشنهاد کردند که گاسترولیت‌ها به سنگین‌تر شدن بدن تمساح‌ها کمک می‌کنند و وزن اضافه اجازه می‌دهد حیوان بتواند ریه‌های خود را بدون آن‌که به سطح آب بیاید، منبسط کند. این تعادل برای آن‌ها برتری تاکتیکی ایجاد می‌کند: آن‌ها می‌توانند زمان بیشتری را زیر آب بمانند تا طعمه را تعقیب کنند یا هنگامی که شکار تقلا می‌کند، آن را زیر آب نگه دارند.

البته تمساح‌ها تنها موجوداتی نیستند که استراتژی سنگ‌خوری را به کار گرفته‌اند. دیرین‌شناسان فسیل‌های زیادی از خزندگان دریایی موسوم به پلسیوسورسانان مربوط به دوران ژوراسیک و کرتاسه پسین یافته‌اند که در حفره شکمی آن‌ها سنگ‌هایی حفظ شده است. تعداد این نمونه‌ها آن‌قدر زیاد است که احتمال تصادفی بودن آن بسیار کم است. این موضوع نشان می‌دهد حیوانات ممکن است از میلیون‌ها سال پیش از این روش غیرمعمول برای کنترل شناوری استفاده کرده باشند.