بازی کندی کراش پیچیده‌تر از آن است که فکر می‌کنید
بازی کندی کراش پیچیده‌تر از آن است که فکر می‌کنید
آیا تا به حال ساعت‌ها مشغول بازی کندی کراش ساگا شده‌اید؟ شما تنها نیستید. این بازی از زمان انتشارش در سال ۲۰۱۲ به یکی از محبوب‌ترین بازی‌ها در فیسبوک و دستگاه‌های موبایل تبدیل شد. اپلیکیشن این بازی در نیمه‌ی اول سال ۲۰۲۳ بیش از ۱۰۶ میلیون بار دانلود شد و به‌این‌ترتیب عنوان دومین بازی پردانلود دنیا را در این دوره از آن خود کرد (بازی Subway Surfors در رتبه اول قرار دارد).
بازی کندی‌کراش اصل ساده‌ای دارد: در شبکه‌ای که با آب‌نبات‌های رنگی متنوع پوشیده شده است، باید زنجیره‌های افقی یا عمودی از حداقل سه آب‌نبات یکسان را بسازید. با شکل‌گیری چنین زنجیره‌ای آب‌نبات‌ها ناپدید می‌شوند و آب‌نبات‌های بالای آن‌ها حرکت می‌کند. مرحله‌های مختلف بازی، اهداف متفاوتی دارند. برای مثال یکی از اهداف می‌تواند شکل دادن به حداقل تعداد زنجیره‌ها با حداکثر تعداد جابه‌جایی‌ها باشد. از طرفی کندی‌کراش به دلیل سادگی به محبوبیت بالایی رسیده است. از طرفی به دلیل پتانسیل اعتیادآورش همیشه هدف انتقادها قرار داشته است. البته این جنبه‌ی اعتیادآور فقط به بازیکنان معمولی ختم نمی‌شود.
برای ریاضی‌دان‌ها نگاه کردن به کندی‌کراش به عنوان یک مسئله‌ی ریاضی هم می‌تواند اعتیادآور باشد. توبی والش، دانشمند کامپیوتر دانشگاه نیوساوث ولز استرالیا، در سال ۲۰۱۴ به دلیل وجود باگ در بازی کندی‌کراش شکست خورد، اما برخلاف دیگر هواداران بازی صرفا تلاش نکرد تا در آن به مهارت برسد. بلکه می‌خواست پیچیدگی کندی‌کراش را از دیدگاه ریاضی بررسی کند. به بیان دیگر، اگر عدد ماکزیمم یا حداکثری از جابه‌جایی‌های آب‌نباتی به کامپیوتر داده شود، شکل دادن به تعداد مشخصی از زنجیره‌های سه‌تایی تا چه حد برای دستگاه دشوار است؟
پیچیدگی کندی‌کراش
دانشمندان کامپیوتر برای مرتب‌سازی وظایف ریاضی بر اساس سطوح مختلف دشواری، مفهوم کلاس‌های پیچیدگی را معرفی کردند. برای مثال در برخی مسائل ریاضی مشخص نیست کامپیوتر اصلا می‌تواند به پاسخی برسد یا خیر و ممکن است تا ابد بدون رسیدن به یک پاسخ مشخص به کار ادامه دهد. این مسئله‌ها، سخت‌ترین از نوع خود هستند. برای مثال بازی کارتی Magic: The Gathering، موقعیت‌هایی رخ می‌دهند که امکان تصمیم‌گیری برای تعیین برنده‌ی بازی حتی در شرایط بهینه وجود ندارد.
برای تعیین پیچیدگی بازی، باید بتوانید راه‌حل پیشنهادی را به سرعت بررسی کنید. برای مثال اگر یک پازل پیچیده‌ی سودوکو به شما داده شود، باید بدون تلاش زیادی تشخیص دهید راه‌حل درست است یا خیر. اگر زمان محاسبات کامپیوتری برای بررسی راه‌حل به صورت چندجمله‌ای با افزایش اندازه‌ی عملیات بالا برود، مسئله به دسته‌ی NP (مسئله چندجمله‌ای غیرقطعی) تعلق می‌گیرد. این شرایط برای کندی‌کراش هم صدق می‌کند: با ردیابی جابه‌جایی‌های متعددی که زنجیره‌های آب‌نباتی را قدم به قدم ایجاد می‌کنند، می‌توان تشخیص داد که نتیجه‌ی نمایش یافته (تعداد زنجیره‌های آب‌نباتی که از بین رفته‌اند) درست است.
منبع : زومیت
