این پژو ۳۰۸ است؛ شاهکار مهندسی یا کابوس خریداران؟

پژو ۳۰۸، هاچ‌بک خوش‌ساخت و محبوب فرانسوی، در نسل‌های اول (T7) و دوم (T9) خود با طیف وسیعی از پیشرانه‌ها عرضه شد؛ اما هیچ‌کدام به اندازه‌ی نسخه‌های مجهز به موتور THP بحث‌برانگیز نبودند.

THP مخفف Turbo High Pressure (توربو با فشار بالا)، نام خانواده‌ای از پیشرانه‌های بنزینی توربوشارژر با تزریق مستقیم سوخت (GDI) بود که حاصل همکاری گروه PSA (پژو-سیتروئن) و بی‌ام‌و بودند.

پیشرانه‌ی THP که با نام داخلی Prince نیز شناخته می‌شود، روی کاغذ یک شاهکار مهندسی بود. نسخه‌ی ۱٫۶ لیتری آن با ارائه‌ی توان و گشتاور عالی در دورهای پایین، ضمن مصرف سوخت بهینه، توانست چندین سال متوالی جایزه‌ی معتبر «موتور سال» را در کلاس خود تصاحب کند. این موتور قدرتمند، پژو ۳۰۸ را به هاچ‌بکی اسپرت و جذاب تبدیل کرد که در رانندگی بسیار لذت‌بخش بود.

اما این درخشش، به خصوص در مدل‌های تولیدشده قبل از حدود سال ۲۰۱۴، یک پاشنه‌ی آشیل بزرگ داشت: خرابی‌های متعدد. موتور THP به‌سرعت به‌دلیل مشکلات فنی بدنام شد. شایع‌ترین این مشکلات عبارت بودند از:

کشیدگی زنجیر تایم یا خرابی سیستم کشنده‌ی آن، امری رایج بود که منجر به صدای غیرعادی موتور در هنگام استارت سرد می‌شد و در صورت عدم رسیدگی، آسیب‌های جدی و پرهزینه به سرسیلندر وارد می‌کرد.

به‌دلیل ذات تزریق مستقیم سوخت، سوپاپ‌های ورودی با بنزین شسته نمی‌شدند. همین امر باعث تجمع شدید کربن و دوده می‌شد که به مرور زمان عملکرد موتور را به‌شدت مختل می‌کرد. همچنین گزارش‌های متعددی از روغن‌سوزی غیرعادی به‌دلیل طراحی رینگ پیستون‌ها یا مشکلات دیگر وجود داشت.

پژو و بی‌ام‌و در بازنگری‌های بعدی (که در نهایت به خانواده‌ی موتورهای PureTech منجر شد) بسیاری از این نواقص را برطرف کردند؛ اما نام THP در بازار خودروهای دست دوم، به‌ویژه برای پژو ۳۰۸ نسل اول، مترادف با لذت رانندگی توأم با ریسک بالای نگهداری و هزینه‌های تعمیر غیرمنتظره باقی ماند.