اثر پنهان تغییر اقلیم: اسیدی‌شدن اقیانوس‌ها دندان کوسه‌ها را تخریب می‌کند

پژوهشی جدید نشان می‌دهد که با وجود همه دگرگونی‌هایی که کوسه‌ها در طول میلیون‌ها سال تکامل تجربه کرده‌اند، دندان‌های آن‌ها برای یک عامل مدرن، یعنی انتشار گازهای گلخانه‌ای حاصل از فعالیت‌های انسانی آماده نیست.

هنگامی که دی‌اکسیدکربن در آب حل می‌شود، آب خاصیت اسیدی پیدا می‌کند. مقدار زیادی از دی‌اکسیدکربن حاصل از سوخت‌های فسیلی وارد اقیانوس‌ها می‌شود و شرایط کمی قلیایی آن‌ها را به سمت خنثی‌شدن می‌برد. این فرآیند «اسیدی شدن اقیانوس‌ها» نامیده می‌شود.

تأثیرات اسیدی شدن اقیانوس‌ها بر روی صخره‌های مرجانی و دیگر موجودات دریایی پوسته‌دار دهه‌هاست بررسی می‌شود؛ اما دندان‌ها کمتر مورد توجه قرار گرفته بودند و همین غفلت می‌تواند هزینه سنگینی داشته باشد.

ماکسیمیلیان بوم، نویسنده اول مقاله از دانشگاه هاینریش هاینه دوسلدورف آلمان می‌گوید: «دندان کوسه‌ها با وجود اینکه از فسفات‌های معدنی ساخته شده‌اند، همچنان دربرابر خوردگی ناشی از اسیدی شدن آب اقیانوس‌ها آسیب‌پذیر هستند. این دندان‌ها سلاح‌هایی پیشرفته برای بریدن گوشت هستند، نه مقاومت در برابر اسید. نتایج ما نشان می‌دهد حتی تیزترین سلاح‌های طبیعت نیز می‌توانند آسیب‌پذیر باشند.»

سباستین فراونه، نویسنده ارشد مقاله می‌گوید: «آسیب‌های سطحی قابل مشاهده‌ای مانند ترک‌ها و سوراخ‌ها، افزایش خوردگی ریشه و تخریب ساختاری را مشاهده کردیم.» او توضیح داد که چنین دندان‌هایی احتمالاً بیشتر می‌شکنند یا اینکه قبل از اینکه بدن کوسه فرصت داشته باشد دندان جدید بسازد یا دندان آسیب‌دیده را جایگزین کند، دچار ساییدگی می‌شوند و از بین می‌روند.

نویسندگان اذعان می‌کنند که دندان‌های زنده فرایندهای ترمیمی دارند که دندان‌های افتاده فاقد آن هستند. در کوسه‌های زنده، شرایط می‌تواند پیچیده‌تر باشد. آن‌ها شاید بتوانند دندان‌های آسیب‌دیده را سریع‌تر معدنی‌سازی مجدد یا جایگزین کنند، اما این کار احتمالاً در آب‌های اسیدی به انرژی بیشتری نیاز خواهد داشت. از سوی دیگر، اسیدی‌کردن یک تانک ۱٫۵ میلیون لیتری که کوسه‌ها در آن زندگی می‌کنند، بسیار سخت‌تر از تانک‌های ۲۰ لیتری آزمایشگاهی است و همچنین نیازمند مجوز کمیته‌های اخلاقی حیوانات خواهد بود. با‌این‌حال، شاید راه دیگری برای درک دنیایی که برای موجودات دریایی می‌سازیم، وجود نداشته باشد.