آیا خورشید صدا تولید می‌کند؟

این موضوع جالب است، اما اگر خورشید نمی‌تواند صدایی تولید کند، چرا در وب‌سایت دانشگاه‌های معتبر کلیپ‌های صوتی وجود دارند که صداهای نوسانات یا بادهای خورشیدی را ارائه می‌کنند؟ در اینجا مبحث صداسازی یا سونفیکیشن مطرح می‌شود.

در علم و خصوصا در علم اخترشناسی، دانشمندان پدیده‌های دور مانند کهکشان‌ها یا سیاه‌چاله‌ها، حرکات جوی مشتری یا خود خورشید را مطالعه می‌کنند و برای درک بهتر این پدیده‌ها سیگنال‌هایی را که از آن‌ها دریافت می‌شود، به صدا تبدیل می‌کنند تا بتوانند نه فقط به شکل بصری، بلکه به شکل صوتی نیز آن را درک کنند. این تکنیک به دانشمندان کمک می‌کند داده‌ها را بهتر درک کنند. اما این صداها واقعی نیستند و نمی‌توانند به‌طور دقیق نمایانگر واقعیت فیزیکی آن پدیده‌ها باشند.

سونفیکیشن به نوعی مانند این است که تصویری از فضا را که به‌طور طبیعی قابل دیدن نیست، به صورت رنگ‌های قابل مشاهده تبدیل کنیم. این رنگ‌ها واقعی نیستند، زیرا تابشی که شناسایی شده، برای چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیست.

صداسازی راهی برای تجربه‌ی پدیده‌هایی است که در اصل برای درک به کمک حواس انسانی طراحی نشده‌اند. همان‌طور که ادسون توضیح می‌دهد، صدا یکی از ابزارهایی است که انسان‌ها برای درک محیط اطرافشان از آن استفاده می‌کنند. به همین دلیل، تبدیل داده‌های علمی به صدا می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا بهتر آن‌ها را بفهمند.

ادسون می‌گوید صدای چیزهایی مثل آژیر آمبولانس به ما می‌گوید از سر راه کنار برویم. همچنین صدا برای یادگیری هم مفید است. مثل مکانیکی که صدای موتور را گوش می‌دهد تا مشکلات آن را پیدا کند یا پزشکی که به صدای قلب گوش می‌دهد تا بیماری‌ها را تشخیص دهد، دانشمندان نیز داده‌ها را به صدا تبدیل می‌کنند تا بفهمند چه اتفاقی درحال وقوع است.

ادسون می‌گوید با تبدیل داده‌ها به صدا، می‌توان تغییرات طولانی‌مدت را در مدت زمانی کوتاه درک کرد. همچنین، بعضی اوقات صداها الگوهایی را نشان می‌دهند که ممکن است در حالت عادی نتوانید آنها را ببینید یا متوجه شوید.

خورشید مانند زمین دوره‌ی فعالیتی دارد که به آن بیشینه فعالیت خورشیدی گفته می‌شود. درحال‌حاضر، خورشید در اوج فعالیت خود قرار دارد. در دوره بیشینه فعالیت خورشیدی، خورشید بسیار فعال است و این باعث می‌شود تعداد زیادی لکه خورشیدی و انفجارهای خورشیدی رخ دهد. همچنین، شفق‌های قطبی در مناطقی که معمولاً این پدیده در آنجا رخ نمی‌دهد، مشاهده می‌شود.

ادسون می‌گوید وقتی داده‌های لکه‌های خورشیدی را به صدا تبدیل می‌کنید، می‌توانید تغییرات دوره‌ای ۱۱ ساله‌ی آن را بشنوید و این صدا شبیه صدای ضربان قلب به‌نظر می‌رسد.