سرنخ تازه از جیمز وب: آیا جهان ما درون سیاه‌چاله به‌دام افتاده است؟
سرنخ تازه از جیمز وب: آیا جهان ما درون سیاه‌چاله به‌دام افتاده است؟
پوپلاوسکی در ادامه گفت که عقب‌نشینی سریع پس از یک جهش بزرگ می‌تواند همان عامل انبساط جهان باشد؛ رویدادی که آن را بیگ‌بنگ می‌نامیم. این رویداد یک دوره متناهی از تورم کیهانی ایجاد کرد که توضیح می‌دهد چرا جهانی که امروز مشاهده می‌کنیم در بزرگ‌ترین مقیاس‌ها مسطح، همگن و همسان‌گرد به نظر می‌رسد.
بنابراین پیچش گرانشی در نسخه‌ی گسترش‌یافته از نظریه‌ی نسبیت عام اینشتین، توضیح نظری محتملی از سناریویی ارائه می‌کند که بر اساس آن هر سیاه‌چاله یک جهان جدید و نوزاد در درون خود ایجاد می‌کند و به پل اینشتین- روزن یا «کرم‌چاله» تبدیل می‌شود که این جهان را به جهان والد وصل می‌کند.
طبق نظریه‌ی یادشده در جهان جدید، جهان والد به عنوان سمت دیگری از سفید‌چاله جهان جدید ظاهر می‌شود؛ منطقه‌ای از فضا که نمی‌توان از بیرون وارد آن شد و می‌توان آن را به عنوان معکوس سیاه‌چاله درنظر گرفت. بر این اساس، جهان خودمان می‌تواند درون سیاه‌چاله‌ای باشد که در جهان دیگری وجود دارد. پوپلاوسکی در ادامه می‌گوید:
حرکت ماده از طریق مرز سیاه‌چاله که افق رویداد نامیده می‌شود تنها در یک جهت می‌تواند اتفاق بیفتد که عدم تقارن گذشته-آینده را در افق و بنابراین در همه جای جهان نوزاد فراهم می‌کند؛ بنابراین پیکان زمان در چنین جهانی از طریق پیچش از جهان مادر به ارث می‌رسد.
پوپلاوسکی درباره‌ی یافته‌های جدید جیمز وب گفت: «اگر جهان ما یک محور ترجیحی داشته باشد بسیار شگفت‌انگیز است. چنین محوری را می‌توان به طور طبیعی با این نظریه توضیح داد که جهان ما در آن سوی افق رویداد یک سیاه‌چاله‌ی موجود در جهان والد متولد شده است.»
منبع : زومیت
