علم پاسخ می‌دهد: خواندن بهتر است یا شنیدن؟

از نظر عملی، خواندن متن‌های دشوار، انعطاف‌پذیرتر و ساده‌تر از گوش‌دادن به آن‌هاست. در خواندن می‌توان به عقب برگشت، جمله‌ای را دوباره مطالعه یا نکته‌ای را برجسته کرد. در حالی که شنیدن، به‌ویژه هنگام نیاز به بازگشت و مرور، کندتر و ناپیوسته‌تر عمل می‌کند.

البته، برای برخی از افراد، مانند کسانی که با نارساخوانی رشدی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، شنیدن گزینه‌ای آسان‌تر و در دسترس‌تر است. چون فرآیند رمزگشایی حروف به کلمات برای آن‌ها دشوار است، شنیدن به آن‌ها امکان می‌دهد تمرکز را مستقیماً روی معنا بگذارند.

در نهایت، نباید از موضوع تمرکز و تعامل ذهنی غافل شد. مطالعه معمولاً نیازمند حضور کامل ذهن است، در حالی که شنیدن اغلب همراه با فعالیت‌های دیگر، از ورزش گرفته تا وب‌گردی، انجام می‌شود.

مطالعه‌ای دانشگاهی نشان می‌دهد دانشجویانی که متنی را خوانده بودند، در مقایسه با کسانی که همان مطلب را گوش داده بودند، در آزمون مربوطه عملکرد بهتری داشتند. زیرا اغلب افرادی که شنیده بودند، هم‌زمان مشغول کار دیگری نیز بوده‌اند. این نکته حائز اهمیت است، چراکه شنیدن به تمرکز بیشتری وابسته است. گوش‌دادن بدون توجه کامل، اغلب منجر به درک سطحی می‌شود، در حالی که مطالعه به‌طور طبیعی تمرکز بیشتری می‌طلبد و در نتیجه، فهم عمیق‌تری را رقم می‌زند.

با همه‌‌ی این‌ها، کتاب همچنان زنده است؛ نه صرفاً به‌دلیل فرهنگ و سنت، بلکه به‌دلیل این‌که درک مطلب را عمیق‌تر، دقیق‌تر و شخصی‌تر فراهم می‌کند. پادکست‌ها و کتاب‌ها، هرکدام مسیر خود را دارند و نباید در جایگاه یکدیگر قرار داده شوند.

یادگیری مؤثر، یعنی شناخت تفاوت‌ها، بهره‌گیری از مزایای هر روش و استفاده‌ی هوشمندانه از هر دو، برای ساختن درکی چندلایه و آشکار از جهانی که در آن زندگی می‌کنیم.