صدای مشترک مدیران فین‌تک: رشد نوآوری در گرو تغییر رفتار رگولاتور و مشارکت بانک‌هاست

مجید حسامی با پذیرش ضرورت رگولاتوری، پرسش محوری را «کارنامه آسیب به پول مردم» دانست و با اشاره به نمونه‌هایی در نظام بانکی، تأکید کرد وزن ریسک و خسارت لزوماً از سمت فین‌تک‌ها نیست. او همچنین گفت اگر تنظیم‌گر از ابتدا از مقیاس رشد برخی پلتفرم‌ها مانند اسنپ و دیجی کالا مطلع بود، احتمالاً برخورد متفاوتی می‌داشت.

حسامی یکی از تفاوت‌های کلیدی ایران با استانداردهای جهانی را این‌طور صورت‌بندی کرد: در بسیاری از کشورها رگولاتور برای نوآوری مسیر جایگزین، چارچوب آزمایشی و سندباکس تعریف می‌کند، اما در ایران غالباً رویکرد «محدودسازی/انسداد» دیده می‌شود و همین باعث می‌شود بخشی از استارتاپ‌ها در مسیر رشد شکست بخورند. 

او در بخش آینده‌نگری هم گفت احتمالاً در یکی دو سال آینده جهش بزرگی رخ نمی‌دهد، اما در افق پنج‌ساله می‌توان به تغییرات مهم امیدوار بود—به‌شرطی که بانک‌ها به جای رقابت فرسایشی، به مدل مشارکت با فین‌تک‌ها برسند؛ مدلی که به گفته او در بسیاری از بازارهای جهانی جا افتاده و تنش سنتی «بانک–فین‌تک» را کاهش داده است.

امید ترابی از ریسک‌پذیر نبودن سرمایه‌گذاری در این حوزه گفت و آن را یکی از دلایل عقب‌ماندگی برخی پروژه‌ها دانست. او برای توضیح تفاوت نتایج در بازار، به مثال‌هایی از نئوبانک‌ها اشاره کرد که چگونه «ریسک‌کردن و هزینه‌کردن» می‌تواند مسیر موفقیت را تغییر دهد.

ترابی همچنین با تمرکز بر لندتک و BNPL، مدعی شد سهم خرید اعتباری از بازار تسهیلات خرد و تعداد سفارش‌های روزانه هنوز به سطح اثرگذاری نرسیده و «بزرگ‌شدن بازیگران» و گرفتن سهم معنادار از بازار را از مأموریت‌های اصلی سال‌های آینده عنوان کرد.

به گفته نیما نامداری، پنلیست این گفتگو خروجی مشترک این پنل یک پیام سه بخشی بود:

• اصل رگولاتوری در مالی ضروری است چون پای پول مردم در میان است و مشکل سرمایه گذاری در این حوزه وجود دارد.
• اما بدون پیش‌بینی‌پذیر شدن تنظیم‌گری و تعریف «مسیرهای قانونی برای آزمون نوآوری» (مثل سندباکس)، به‌علاوه تقویت سرمایه‌گذاری و مشارکت بانک‌ها با فین‌تک‌ها، رشد پایدار و نوآورانه در اکوسیستم مالی دیجیتال ایران سخت خواهد بود. 
• خود استارتاپ‌ها و فین‌تک‌ها نیز باید تلاش کنند و به باور اینکه باید به سهم بازار برسند دست پیدا کنند.