تماشا کنید: برای حیوانات صدای شیر ترسناک‌تر است یا انسان؟

پلنگی که پس از تعقیب و شکار ایمپالا به نفس‌نفس افتاده، طعمه‌اش را به دندان گرفته است و به نقطه‌ای سایه‌دار در کنار گودال آب می‌کشاند. پیش از آنکه شکارچی بنشیند و دلی از عزا درآورد، صدایی نامعلوم ناگهان شروع به صحبت می‌کند. پلنگ مکث می‌کند، نگاهی به منبع صدا می‌اندازد و سپس طعمه‌ای را که به سختی به‌دست آورده، رها می‌کند و پا به فرار می‌گذارد.

پلنگ بدشانس ناخواسته وعده‌ی غذایی‌اش را در خدمت علم رها کرده است. پژوهشگران در مطالعه‌ای جدید هزاران ویدئوی ضبط‌شده را تجزیه‌وتحلیل کردند تا سلسله‌مراتب ترس را در مجموعه‌ای از پستانداران ساکن در پارک ملی کروگر در آفریقای جنوبی آشکار کنند. درحالی‌که به شیرها لقب سلطان حیوانات داده شده است، ویدئوها نشان می‌دهد که پستانداران وحشی ساوانا، از شاخ‌درازان کوچک گرفته تا فیل‌های عظیم، ما انسان‌ها را ترسناک‌ترین و مرگبارترین شکارچی می‌دانند.

به‌گفته‌ی پژوهشگران، صدای انسان برای حیوانات ترسناک‌تر از غرغر شیرها است. مایکل کلینچی، زیست‌شناس حفاظت از محیط‌زیست در دانشگاه وسترن انتاریو به نیویورک‌تایمز می‌گوید یافته‌ها نشان می‌دهد که گونه‌ی ما به‌طرز منحصربه‌فردی از نظر جانوران خطرناک شناخته می‌شود؛ زیرا ما فوق‌العاده مرگبار هستیم.

پژوهشگران امیدوارند که درک این ترس فراگیر از انسان بتواند به جلوگیری از شکار غیرقانونی حیات‌وحش کمک کند.

مطالعه‌ی اخیر که پنجشنبه در نشریه کارنت بایولوژی منتشر شد، تازه‌ترین پژوهش از مجموعه مطالعاتی است که لیانا زانت از دانشگاه وسترن و دکتر کلینچی به همراه گروهی دیگر از کارشناسان پدیده ترس را در آن‌ها بررسی می‌کنند. پژوهشگران نشان داده‌اند که ترس از خورده‌شدن هم بر تک‌تک جانوران و هم کل جوامع آن‌ها، تأثیرات عمیقی برجای گذاشته است. دکتر زانت و دکتر کلینچی در این فکر بودند که در ساواناهای آفریقای جنوبی، جایی که مجموعه‌ای متنوع از پستانداران برای هزاران سال در کنار شیرها و انسان‌های شکارچی تکامل یافته‌اند، جایگاه انسان از نظر ترسناک‌بودن در بین سایر پستانداران کجا است.

پژوهشگران در مشارکت با همکاران محلی خود از آفریقای جنوبی، تجهیزاتی را نصب کردند که واکنش‌های ترس را در حیوانات مختلف آزمایش می‌کرد. سامانه‌های نصب‌شده، از پستانداران درحال عبور و واکنش آن‌ها به پخش ترکیبی از صداها در طیفی از بالقوه ترسناک تا بی‌ضرر فیلم می‌گرفت.

صداهای خوشایند به‌عنوان متغیر کنترل در آزمایش، آواز پرندگان محلی بود. صداهای تهدیدآمیز نیز پارس سگ‌ها، شلیک گلوله، غرغر شیرها و صحبت‌کردن آرام انسان‌ها را دربرمی‌گرفت.