دانشمندان چینی برای اولین بار کبد خوک را به انسان زنده پیوند زدند

برای اینکه سیستم ایمنی بیمار پیوند کبد خوک را رد نکند، سه ژن خوک غیرفعال و هفت ژن انسانی به آن اضافه شد تا عملکرد کبد شبیه به کبد انسان شود. بیمار همچنین داروهای سرکوب‌کننده ایمنی دریافت کرد و تیم بررسی کرد که کبد خوک هیچ ویروس خوکی نداشته باشد.

تقریباً بلافاصله، کبد شروع به ترشح صفرا کرد (صفرا به هضم چربی‌ها کمک می‌کند). ظرف چند هفته، سطح صفرا و آلبومین (پروتئینی که از نشت بیش از حد مایعات از رگ‌ها جلوگیری می‌کند) به حد سالم رسید. اما حدود یک ماه بعد، بیمار دچار لخته‌های خون خطرناک شد و پژوهشگران مجبور شدند عضو پیوند‌شده را خارج کنند. علت احتمالی این اتفاق، فعالیت بیش‌ازحد سیستم ایمنی و تولید غیرطبیعی برخی پروتئین‌های انعقاد خون بود که در کبد سالم هم تولید می‌شوند. سان می‌گوید این مشکل به علت تفاوت های میان انسان و خوک، در پیوند عضو خوک شایع‌تر است.

بیمار حدود پنج ماه دیگر با بخش باقی‌مانده کبد خود زندگی کرد و سپس به دلیل خونریزی معده که در افراد با زخم کبد شایع است، درگذشت. سان و ودمایر معتقدند این خونریزی ارتباطی با پیوند نداشته است.

با وجود مرگ بیمار، عمل توصیف‌شده می‌تواند تا حدی موفقیت‌آمیز تلقی شود، زیرا او بدون پیوند ممکن بود بلافاصله پس از خارج کردن تومور بمیرد. همچنین کبد خود بیمار تا حدودی بازسازی شد که احتمالاً باعث شد او چند ماه پس از خارج‌کردن عضو پیوندی زنده بماند.

تجربه اخیر دانش ما درباره پیوند اعضای حیوان به انسان را افزایش داده است. ودمایر می‌گوید کبد خوک می‌تواند زمان بیشتری برای افرادی بخرد که در انتظار پیوند کبد انسانی هستند و حتی ممکن است با بازسازی کبد خود بیمار، نیاز به پیوند کامل برطرف شود.

سان می‌گوید حداقل یک دهه طول می‌کشد تا کبد خوک بتواند جایگزین دائمی کبد انسان شود و پیش از آن، لازم است خطر بروز عوارض با اصلاحات ژنتیکی بیشتر به‌طور چشمگیری کاهش یابد.