سیارک تازه‌ای به جمع نیمه‌ماهواره‌های زمین پیوست
سیارک تازه‌ای به جمع نیمه‌ماهواره‌های زمین پیوست
به گزارش منابع علمی، کشف سیارک‌های تازه همیشه توجه پژوهشگران و حتی افکار عمومی را به خود جلب می‌کند. بسیاری در ابتدا احتمال می‌دهند این اجرام منشأیی غیرطبیعی داشته باشند یا حتی حاصل فناوری‌های فرازمینی باشند. نمونه‌ای از این برداشت‌ها به سیارک ۱۹۹۱ VG بازمی‌گردد که بیش از سه دهه پیش کشف شد و مسیرش شباهت زیادی به مدار زمین داشت و در آن زمان برخی گمان می‌کردند ممکن است یک فضاپیمای بیگانه باشد.
با گذشت زمان، بررسی‌های دقیق‌تر نشان داد که این اجرام بخشی از بقایای طبیعی منظومه شمسی هستند و به‌طور خودکار در مدارهایی نزدیک به زمین حرکت می‌کنند. این دسته از سیارک‌ها به نام گروه آرجونا یا Arjuna شناخته می‌شوند. تاکنون بیش از ۱۰۰ سیارک در این رده شناسایی شده‌اند که به «کمربند ثانویه آرجونا» نیز شهرت دارد. جدیدترین عضو این خانواده، سیارک ۲۰۲۵ PN7 است که در مجله علمی Research Notes of the American Astronomical Society معرفی شده است.
سیارک‌های آرجونا با عنوان نیمه‌ماهواره یا Quasi-satellite نیز شناخته می‌شوند. حرکت آن‌ها هماهنگ با زمین است اما برخلاف ماه طبیعی، تحت کنترل مستقیم جاذبه زمین قرار ندارند. در برخی موارد، این سیارک‌ها برای مدتی کوتاه به دام زمین افتاده و به شکل یک ماه کوچک یا mini-Moon در مدار سیاره می‌چرخند. برای نمونه، سیارک ۲۰۲۴ PT5 برای مدتی کوتاه چنین وضعیتی داشت، اما هیچ تهدیدی برای زمین ایجاد نکرد.
از جمله دیگر نیمه‌ماهواره‌های شناخته‌شده زمین می‌توان به 164207 Cardea (2004 GU9)، 469219 Kamo’oalewa (2016 HO3)، 277810 (2006 FV35)، 2013 LX28، 2014 OL339 و 2023 FW13 اشاره کرد. اکنون ۲۰۲۵ PN7 نیز به این فهرست افزوده شده است.
پژوهشگران می‌گویند این سیارک از نوع آپولو طبقه‌بندی می‌شود، اما بر خلاف دیگر سیارک‌های این گروه، مدارش از مسیر زمین عبور نمی‌کند. برآوردها نشان می‌دهد که ۲۰۲۵ PN7 حدود ۱۲۸ سال در وضعیت نیمه‌ماهواره زمین باقی خواهد ماند و پس از آن از مدار نزدیک زمین خارج می‌شود.
