مغز رانندگان تاکسی و آمبولانس در برابر آلزایمر کمتر آسیبپذیر است
مغز رانندگان تاکسی و آمبولانس در برابر آلزایمر کمتر آسیبپذیر است
محققان دریافتهاند رانندگان تاکسی و آمبولانس در مقایسه با بیش از ۴۰۰ شغل مختلف، کمتر معرض خطر مرگ ناشی از آلزایمر قرار دارند. این روند در مورد در سایر مشاغل مرتبط با حملونقل مانند خلبانها یا ناخدای کشتیها صدق نمیکند.
به گزارش دیلی میل، محققان با توجه به نتایج بهدستآمده فکر میکنند که تمرین ذهنی برنامهریزی برای مسیر در مغز، در کاهش خطر ابتلا به آلزایمر نقش مهمی دارد. نظریه آنها بر این مبنا استوار است که هیپوکامپ، بخشی از مغز که برای حافظه حیاتی است، همان بخشی است که مسئول حس جهتگیری و مسیریابی است و استفاده مکرر از آن میتواند به تقویت عملکرد شناختی و محافظت در برابر اختلالات مغزی مانند آلزایمر کمک کند.
مطالعات قبلی نشان دادهاند که هیپوکامپ مغز رانندگان تاکسی و آمبولانس حتی با افزایش سن، از نظر ساختاری و عملکردی به طور قابلتوجهی بیشتر رشد یافته است.
دکتر آنوپام جنا، پزشک در بیمارستان عمومی ماساچوست و نویسنده این مطالعه میگوید: «نتایج نشان میدهد مهم است در نظر بگیریم چگونه مشاغل میتوانند بر خطر مرگ ناشی از بیماری آلزایمر اثر بگذرانند و اینکه آیا فعالیتهای شناختی میتوانند به طور بالقوه پیشگیرانه باشند؟»
در حال حاضر، حدود هفت میلیون آمریکایی با بیماری آلزایمر زندگی میکنند و طبق اعلام انجمن آلزایمر ایالت متحده، پیشبینی میشود این تعداد در دهههای آینده به ۱۳ میلیون نفر برسد.
این مطالعه که در مجله پزشکی بریتانیا (British Medical Journal) منتشر شد، دادههای بیش از ۸.۹ میلیون نفر در «سیستم آمار حیاتی ملی» بریتانیا را که طی سالهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ درگذشته بودند، بررسی کرد. از این تعداد، حدود ۳۴۸ هزار و ۳۲۸ نفر به دلیل آلزایمر فوت کرده بودند.
محققان نرخ ابتلا به این بیماری را در میان ۴۴۳ شغل مختلف، از جمله راننده اتوبوسها، خلبانان هواپیما، کاپیتان کشتیها و معلمان بررسی کردند و همچنین عواملی مانند سن، جنسیت، نژاد، قومیت و سطح تحصیلات را هم در نظر گرفتند و این عوامل جمعیتی را هنگام تحلیل دادهها کنترل کردند.
نتایج نشان داد که به طور متوسط ۳.۸۸ درصد از افراد تحت مطالعه از بیماری آلزایمر فوت کردند که در این میان، آلزایمر باعث مرگ حدود ۲.۷ درصد از کاپیتان کشتیها، ۴.۵ درصد خلبانان، ۱ درصد راننده تاکسیها و ۰.۷ درصد راننده آمبولانسها بود.
آنها در مورد اینکه کدام شغلها با بالاترین میزان تشخیص زوال ارتباط داشت اطلاعاتی ارائه ندادند. اما طبق نمودارها، در برخی مشاغل، عامل تقریبا ۸ درصد از مرگها بیماری آلزایمر بود.
مدیران اجرایی، یکی از معدود مشاغلی که دادههایی برای آنها در نظر گرفته شد، در جایگاه میانه قرار داشتند و حدود ۴ درصد از این افراد به دلیل آلزایمر فوت کرده بودند.
تفاوت نتایج میان کسانی که در کوچهخیابانها مسیریابی میکنند و دیگر افراد شاغل در صنعت حمل و نقل، محققان را به سمت یک ناحیه خاص در مغز، یعنی هیپوکامپ، هدایت کرد. زیرا مطالعات قدیمیتر و تاثیرگذار دانشگاه کالج لندن پیشتر نشان داده بود که ناحیهای از مغز که مسئول درک فضایی (توانایی فهم و تجزیه و تحلیل فضا و موقعیتها) و حافظه است، در رانندگان تاکسی نسبت مشاغل، بهطور خاصی قویتر و توسعهیافتهتر است.
با افزایش سن، مقداری از بافت مغزی به طور طبیعی از بین میرود اما در بیماری آلزایمر، بافت مغزی بهطور گسترده از بین میرود، نه به صورت تدریجی و به مقدار کم مانند آنچه در پیری طبیعی رخ میدهد.
به نظر میرسد مغز رانندگان تاکسی و آمبولانس به دلیل تقویت مداوم اتصالات در بخش هیوکامپ، در برابر فرایند آلزایمر مقاومتر میشوند. با این حال، دکتر جنا خاطرنشان میکند که نمیتوان با قطعیت گفت نتایجی که در این مطالعه مشاهده شد، تاثیر مستقیم خود شغل است و مقاله آنها تنها نقطه شروعی برای تحقیقات بیشتر است نه یک نتیجه قطعی.