گیتی اولیه پر از کهکشانهای شبیه به کهکشان ما بود
گیتی اولیه پر از کهکشانهای شبیه به کهکشان ما بود
به گزارش نیوزلن و به نقل از ایندیپندنت، تیمی از پژوهشگران بینالمللی از جمله محققان دانشگاه منچستر و دانشگاه ویکتوریا در کانادا، از تلسکوپ فضایی جیمزوب استفاده کردند و کشف کردند که کهکشانهایی مانند کهکشان راه شیری، ۱۰ برابر بیشتر از آنچه که بر اساس مشاهدات قبلی تلسکوپ فضایی هابل تصور میشد، متداولاند. بسیاری از این کهکشانها حدود ۱۰ میلیارد سال پیش یا قبلتر شکل گرفتهاند و به تاریخ گیتی باز میگردند.
کهکشان راه شیری یک کهکشان تخت رایج است که شکلی شبیه به یک کلوچه یا دیسک فشرده دارد که حول مرکز آن میچرخد و اغلب شامل بازوهای مارپیچی است. متخصصان میگویند که این کهکشانها ممکن است با توجه به ماهیت تاریخچه شکلگیری آنها، از انواعی باشند که حیات در آنها میتواند شکل بگیرد.
ستارهشناسان پیش از این، این نوع کهکشانها را ناپایدارتر از آن میدانستند که در گیتی اولیه وجود داشته باشند. [به باور ستارهشناسان]، ادغام کهکشانها در گیتی اولیه رایجتر بود و این ادغامها، شکل کهکشانها را، که تصور میشد آسیبپذیر بودند، خراب میکردند.
کریستوفر کنسلیس، استاد نجوم فراکهکشانی در دانشگاه منچستر، گفت: «ما با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل فکر میکردیم که کهکشانهای دیسکی تا حدود شش میلیارد سالگی کیهان، تقریبا وجود نداشتند. این نتایج جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب، قدمت این کهکشانهای شبیه به کهکشان راه شیری را تقریبا تا زمان ابتدای شکلگیری گیتی عقب میبرد.»
او افزود: «این نتایج تلسکوپ فضایی جیمز وب نشان میدهد که کهکشانهای صفحهای یا دیسکی، مانند کهکشان راه شیری خودمان، رایجترین نوع کهکشانها در عالماند. این نشان میدهد که بیشتر ستارگان در این کهکشانها وجود دارند و شکل میگیرند و این، درک کلی ما از چگونگی شکلگیری کهکشانها را تغییر میدهد.»
«این نتایج همچنین پرسشهای مهمی را در مورد ماده تاریک در گیتی اولیه مطرح میکند که ما اطلاعات خیلی کمی در مورد آن داریم.»
کریستوفر کنسلیس همچنین گفت: «بر اساس نتایج ما، ستارهشناسان باید در شناختمان از شکلگیری نخستین کهکشانها و چگونگی تکامل کهکشانها طی ۱۰ میلیارد سال گذشته بازنگری کنند.»
محققان میگویند یافتههای آنها که در «آستروفیزیکال ژورنال» منتشر شده است، درک کنونی درباره چگونگی تکامل گیتی را بهطور کامل زیر سوال میبرد و دانشمندان میگویند ایدههای جدیدی باید در نظر گرفته شوند.
نویسنده اصلی، لئوناردو فریرا، از دانشگاه ویکتوریا گفت: «از بیش از ۳۰ سال پیش تاکنون تصور میشد که این کهکشانهای صفحهای، بهدلیل برخوردهای شدید رایجی که کهکشانها در گیتی اولیه با آن مواجه میشدند، کمیاب باشند. این واقعیت که تلسکوپ فضایی جیمز وب تعداد زیادی از آنها را پیدا میکند گواه دیگری از قدرت این ابزار است و اینکه ساختار کهکشانها، زودتر در گیتی شکل گرفتند، در واقع به مراتب زودتر از آنچه کسی پیشبینی میکرد.»
فناوری پیشرفته تلسکوپ فضایی جیمز وب به اخترشناسان امکان میدهد تا برای نخستین بار، ساختار واقعی این کهکشانها را ببینند.
مقالهای که یافتهها را شرح میدهد با عنوان «تلسکوپ فضایی جیمز وب، جانشین هابل، چارچوب سکون تکامل نوری ساختار کهکشان در انتقال به سرخ بین ۱.۵ تا ۶.۵» در «آستروفیزیکال ژورنال» منتشر شده است.